Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
En Mavi Göz
Toni MorrisonEn Yeni En Mavi Göz Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni En Mavi Göz sözleri ve alıntılarını, en yeni En Mavi Göz kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
810 üzerinden
212 syf.
·
Puan vermedi
İnsan ne garip bir varlık. Üstünlük kurmayı seven, bunu kolaylıkla yapabilen ve bundan asla gocunmayıp kolaylıkla yapabilen. Bunun tam tersi yapılması istenince zorlanan, kabullenemeyen. Irkçılığı, sosyal durumlarından ve özel durumlarından dolayı sıkıntı çeken birçok insan barındırıyor içinde. Özellikle de Pecola'yı. Kabullenilmemiş, bence sevilmemiş. Ama sevgiyi haketmiş güzel kız çocuğu. Can sıkıcı bir kitap ama buna rağmen güzel bir kitap.
TONİ MORRİSON HARİKA BİR YAZAR
En Mavi Göz romanının yazmaya çalışan biri olarak beni en etkileyen yönü kurgusu oldu. Düz bir çizgide ilerlemeyen bir yapıya sahipti. Anlatıcı sürekli değişiyordu. Başlarken çocukların dilinden hikayeyi dinliyor, sonrasında tanrı anlatıcı ara ara ise ben anlatıcı diliyle yetişkinlerin ağzından. Bu karmaşa yaratmadığı gibi akıcılığı da sağlayan bir unsura dönüşüyor. 1970 yılında yayımlanan En Mavi Göz bu yapısıyla bana göre modern bir roman. Karşılaştırmak gerekirse, benim açımdan elbette, Bülbülü Öldürmek’ten çok daha başarılı bir siyahi hikayesi sunuyor.
Benim elimdeki baskı Can Yayınları 1993. Sel Yayınları’ndan çıkan baskısında yazarın bir son sözü yer alıyormuş. Edinip okuyacağım. Bu son sözde romanı hangi konudan hareketle ve neden yazdığını anlatıyormuş ki çok merak ettim. Ancak kulüp toplantımızda arkadaşımın bahsettiği üzere yakaladığım noktalardan bahsetmiş. Öncelikle güzel olmak isteyen küçük çirkin bir siyahi kızın hikayesi bu. Öncelikle siyah beyaz hikayesi anlatılıyor gibi görünse de güzellik kavramını genel olarak irdeliyor yazar. Elbette ötekileştirme var. Ancak çocuğa şiddet, ensest ilişki, din, baskı, toplumsal eşitsizlik de var. Hatta bir çok okuyucunun belki de özellikle dikkatini çekmesi gereken konular bunlar. Çaresizlik içine doğan yetişkinlerin çocuklarını da aynı çaresizliğin içinde büyütmek zorunda kalmaları belki de asıl mesele.
1993 Senesinde Nobel Pulitzer ödülünü alan Toni Morrison'un benzersiz anlatımıyla cesaret gerektiren yazılarını biraz ön yargıyla okumaya başladım.
Kitabın genelinde ırkçılık konusunun irdelenmesini gördüm. Fakat beni sarsan konu pedofili,aile içi şiddet,tecavüz olayları,ensest ilişkilerden ziyade son sözü okuduğumda kitaba tüm dikkatimi vermeme rağmen yazarın vermek istediği mesajları tam anlayamam oldu. Bazen insanlar çok aşağılık bir yaratıktan daha kötü olabiliyor. Son söz kısmında ırkçılağa bakış açısı ve yaşananları, insanı derinden etkileyen olayların sebeplerine ulaşabileceksiniz. İnsanoğlunun cahiliye devrinden daha beter davranışlar sergilemesini üzüntüyle okudum ve ürperdim. Siyahi,zenci, beyaz insan kavramlarını en iyi şekilde inceleyerek yazarın nobel ödülünü gerçekten hakkettiğini düşünüyorum. İnsanları derilerinin rengine göre hor görmek ve aşağılamak halen devam ediyor dünyada bu çok üzücü. Pecola isimli küçük bir kızın dilinden anlatılan bölümlerde gözlerim doldu. Güzellik ve çirkinliğin insanların kişiliklerini nasıl etkilediğinin örnekleri vardı. İnançlarını kaybeden toplumsal düzene uyarak çevresine kötü insan olarak adapte olan kötü geçmişlerinden gelen kararan iç dünyalarıyla ileride kötülükle cevap veren dramatik yaşamlara bakış atmış oluyorsunuz.
Hayat malesef güzelliklerden ibaret değil ve kötülük sonsuza kadar devam edecek bunun bilincinde yaşamaya devam edeceğiz. Masum bir kız çocuğunun Mavi gözleri dilemesi içimi burktu. Son söz bölümünü okuduktan sonra tekrar okumak istedim kitabı. Okunması gereken bir kitap olacağını düşünüyorum.
Gitme. Bırakma beni. Onlara sahip olduğum zaman geri dönecek misin?
Neye?
En mavi gözlere. O zaman geri dönecek misin?
Döneceğim kuşkusuz. Yalnız kısa bir süre için gidiyorum.
Söz mü?
Kuşkusuz. Geri geleceğim. Tam gözlerinin karşısına.
Yəqinki birçoxlarınız bu kitabı tanıyırsız və ya oxumusuz. Mən bu kitabı araşdıranda ən çox diqqətimi çəkən ad
İkinci Dünya Savaşı arifesinde ABD’nin Ohio eyaletinde bir gettoda yaşayan Pecola, “çirkin” ve siyah bir kız çocuğudur. Herkes tarafından aşağılanan, alaya alınan Pecola, diğer beyazlar gibi gözleri mavi olursa her şeyin yoluna gireceğine, insanların onu beğeneceğine ve seveceğine inanır. Oysa mahallenin dillendirmeksizin kabullendiği acılar konusunda yürüttüğü suç ortaklığı,
herkesin kalbinde taşıdığı nefrete ayna tutan Pecola’nın trajedisine dönüşür.
212 syf.
7/10 puan verdi
Siyahi bir kız çocuğu, derisinin renginden nasıl kurtulabilir? Kurtulamaz değil mi!
Peki ya gözlerinin renginden, onlardan kurtulabilir mi? Cevabınız yine hayır olmalı!
Şöyle sormam gerekirdi belki de; ‘Neden bir çocuk 11-12 yaşlarında bir kız çocuğu şeker, sakız, çikolata, ne bileyim oyuncak bir bebek ya da yepyeni kıyafetler istemek yerine
Okumadan önce etkileneceğimi biliyordum ama bu kadar sarsılacağımı düşünmemiştim. Babasından hamile kalan küçük bir zenci kızın hikayesini, çoğu kısmını da çocuk gözüyle anlatan kitap ırkçılık ve taciz üzerine öyle şeyler anlatıyor ki okurken yutkunmakta zorlanıyorsunuz. Çok etkileyici bir okuma oldu benim içim ve 2021'de daha fazla Toni Morrison okumaya karar verdim.
İlksöz: Acının yaşı yok.
Pecola, 11 yaşında ve herkes tarafından çirkin diye nitelendirilen zenci bir kız çocuğu. Tek isteği mavi gözlü olmak. Çünkü mavi gözlü tüm çocukların aileleri mutlu.
Özelde Pecola'nın, genelde 1920ler ABD'sinde varolmak için mücadele eden zenci toplumunun hikâyesi. O toprakta yeşermek için mücadele eden ama toprağın onları yeşertmediği kadife tohumları.
Kitapta bahsedilen her birey zenci toplumunun yansıması, beyazlara özenenler, hizmet ettikleri beyazları kendi ailesinden üstün tutanlar, beyazların yaptıklarının öcünü kendi ailesinden çıkaranlar, keybedilmişliği kabullenen çaresizler, birbirlerini hor görenler, düzeni kırma ümidi taşıyan çocuklar, düzene teslim olmuş orta yaş ve yaşlılar...
Kendi ırkını bu derece iyi gözlemleyen, günahıyla sevabıyla çekinmeden yansıtan, beyazların kendilerine olan nefretini vurucu bir şekilde aktaran kalemi güçlü bir yazar.
Vurucu bir metin okumak isteyenlere kesinlikle tavsiyemdir. Başka kitapları da okunacak tabii. Kitapla. Sağlıcakla.
"Yüreği mavi Pecola "
Toni Morrison'un o dönem ki toplumsal konuları ele alış şeklini beğendim. Bir ahlak dersi vermek yerine bunun derinine inmiş. Siyahilere yapılan ırkçılığa ara ara değinip kendi aralarındaki bağlarını, davranışlarını ele alıyor burada.
Yazar kitabında Pecola'nın çevresindeki insanları da inceliyor. Yaşanan olayların insanların karakterlerine nasıl şekil verdiğini ve bunun ne şekilde Pecolaya yansıdığını belirtiyor. Empati kurabilen biriyseniz etkilenebilirsiniz. Gözlerinin mavi olacağı vakit herşeyin düzeleceğine, herkesin onu seveceğine inanan siyahi bir kız çocuğu Pecola. Evden sürekli kaçıp giden bir ağabey, bastırılmış duyguları olan, hizmetçilik yaptığı evin çocuğuna verdiği değerin yarısını çocuklarına vermeyen bir anne. Ve alkolik sapık bir baba...