En Eski Hicran Sözleri ve Alıntıları
En Eski Hicran sözleri ve alıntılarını, en eski Hicran kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Ey hikmeti akılları mest eden!
Ey kudreti selleri bile durduran
Ey kalpleri nur ile dolduran
Ey cihanı geceye döndüren!
Ey gönülleri ağlatan, inleten!
Ey feryadı kahkahaya çeviren!
Ey fikirleri, ilimleri yaratan!
Senden bu var oluş, değişim
İnsanda sefa, kemal, vuslat
Cihanda cefa, zeval, hasret
Senden, yine hepsi senden, Allah!
Sensin bize en büyük yardım kapısı.”
Ayanzade Namık Ekrem “Hicran”
Bir gün
Artık bana bin cihan ne lazım
Kalbim ki elem-feşan, giryan
Âlemde bana bu can ne lazım
O renk-i cenan olunca viran
Sayfa 30 - Artık bana dünya ne lazım? Kalbim elemle dolu, gözüm yaşlı... Âlemde bana bu can ne lazım, kalbim viran olunca?
Ama yine gençler bunu beğenmezlermiş. Lafzlar süslü müslü, cicili bicili olsun da mana olmasın zararı yok! derlermiş.
Ben de derim ki: Mesleğim ciddiyettir. Mana-peresttir. Tumturaklı elfazdan ziyade meal-i hakikate meclubum.
Şiir manadır, ruhtur. Manasız, gayr-ı mevzun, ahenk ve şiveden mahrum sözleri okuyanlar bilmem ki ne lezzet alırlar? Zehi iptila! Garip heves!
Sayfa 19Kitabı okudu
Artık bana bin cihan ne lazım
Kalbim ki elem-feşan, giryan
Âlemde bana bu can ne lazım
O renk-i cenan olunca viran
Nezihe “Anne bana sen neler sorarsın?
Bilmem dilini niçin yorarsın?
Âlemde heves mi kaldı bende?
Âram u sefâ mı kaldı tende?
Gül-gonca misal, o nev-nihalim
Nerde hani? Âşık-ı cemalim?”
Ey şiir-i semavi, yetişir süz-ı revanım
Feryâdıma imdat
Allah için olsun, bitiyor tâb u tuvânım
Yetmez mi bu feryat
Pişimde fürüzan oluyor nur-ı hayalin
Her noktada canan!
Lâkin beni mahvetmededir fikr-i visâlin
Bu derdime derman...
Dilber! Çekilir mi bu kadar süziş-i hasret
Gel! Eyle terahhum
Vallah beni örseledi nâle-i firkat ,
Etmem mi tazallüm?!.
Sevmiş seni kalbim ne olur gonca dehanım?
Yaptım mı kabahat?
Dönsem de gönül dönmüyor ey işve-feşanım
Gel, eyle mürüvvet!
Ben yârime, yârim bana, diller de cemale
Meftun idi billâh
Hasret kodu ahir bizi ikbal-i visale
Bir mevt-i ciğer-gâh
Ey sevdiceğim! Nerede o didar-ı tebessüm? Nerede acaba kaldı o nâzende tekellüm? Gençliklerine itmedi gerdün terahhum
Topraklara mı eyleyeyim âh-ı tazallüm?
Heyhat! Ediyor süziş-i mevtin beni bi-tab...
Kızın annesi: Seheriyye
“Eyvah! Kızım nedir bu hâlet?
Gel, söyle bize, nedir bu illet
Âh eyleme sevgili Nezihem,
Ağlatma beni yeter nedimem!
Her derdi veren cenab-ı Yezdan
Dermanı da eyler elbet ihsan”