Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.40
İsa Bu Köye Uğramadı
Carlo LeviEn Eski İsa Bu Köye Uğramadı Yorumları ve İncelemeleri
En Eski İsa Bu Köye Uğramadı sözleri ve alıntılarını, en eski İsa Bu Köye Uğramadı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.110 üzerinden
Carlo Levi, İsa Bu Köye Uğramadı romanında, kendisi gibi, Mussolini döneminde siyasi sürgün olarak İtalya’nın güneyinde küçük ve kaderine terk edilmiş bir kasabaya gönderilen bir doktorun buradaki gözlemlerini anlatıyor. Bu gözlemler o kadar gerçekçi ve samimi ki, küçük bir Güney İtalya köyünde insanlar nasıl düşünür, neler hisseder, hayata ve dünyaya nasıl bakar, neye nasıl tepki verirler çok iyi analiz etmiş Carlo Levi. Yargılamadan, küçümsemeden ama duygusal bağ da kurmadan bu kasabayı ve insanlarını gerçekten anlamaya çalışmış ve bunda da çok başarılı olduğunu düşünüyorum. Hem kültür hem bazı siyasi problemler açısından bize de çok benzediğini düşündüğüm İtalya taşrasını, muazzam doğa tasvirleri ve edebi açıdan da zengin bir dille okumak çok keyifliydi. Olay odaklı okumalar yapmaktan hoşlananlar için biraz ağır ilerleyen bir metin olabilir çünkü kitapta olaylardan ziyade bir kültür, insanların yaşamı, inançları, görüşleri aktarılıyor. Ben okuduğum her satırda beni alıp küçük bir İtalyan köyüne götüren bu kitabı çok sevdim. Sonunda Levi’nin sadece gözlem yapmakla kalmayıp (kendi siyasi geçmişi göz önünde bulundurulduğund aslında gayet anlaşılır bir şekilde), Güney’in sıkıntılarına çözümler üzerine de kafa yorduğunu görüyorsunuz. Çok güzel bir kitap, keşke Carlo Levi’nin başka eserleri de dilimize çevrilse, okumayı çok isterim.
Yazar , sade , yalın ve toplumsal gerçekçi bakış açısıyla öyle güzel anlatıyor ki kitabın içindeki isimleri değiştirip Türk isimleri koysanız sanki Anadolu 'nun bozkırından bir köyünü anlatıyormuş gibi hikaye size tanıdık gelecektir. Bu kadar farklı bir coğrafyada yaşanan olayların ise size bu kadar tanıdık gelmesi ise sizi hikayeye ayrıca bağlıyor. Yazar insanları , hayvanları , doğayı öyle bir aşkla tasvir ediyor ki size düşen merakla sayfaları çevirmek . Köydeki insanların günlük yaşamlarını anlatırken , insan ve toplum ne için var ? ne yapmalı ?Bu sorular kitapta yer buluyor. ,yazarın hiç kimseyi küçümsemeden anlatması ,köydeki herkesle kurduğu sıcak bağları okuyucuya anlatırken aynı zamanda hissettirebilmeyi de başarıyor .Hikaye su gibi akıyor , keyifli bir anlatımla doğal akışında okuyucuyu yormadan sohbet edermiş gibi bir anlatımı var.
Corlo LEVİ , italyan yazar ,aktivist ,doktor .İtalya 'nın siyasi sürgün olarak bir güney kasabasına gönderilen bir doktorun bir kaç yıllık hayatının anlatıldığı bu roman aynı zamanda yazarın da kendi hayatından izler taşıyor .Anlatım dilini çok sevdiğim bu eser bu yılın okuduğum ve en beğendiğim ilk eserlerinden olacağını düşünüyorum .Herkese tavsiye ederim. Mutlaka okuyun .
#1001kitap~~~
~~~İsa Eboli'ye uğramadı~~~
~İsa, buraya hiç gelmemiştir; ne "zaman" gelmiştir buraya ne bireysel ruh ne umut ne neden-sonuç ilişkisi ne mantık ne de tarih. İsa gelmemişti buraya.~
İtalyan ressam, yazar ve doktor olan Carlo Levi, Tıp Fakültesi'nden mezun olup hayatını ressamlığa adamaya karar verip, Paris’te yaşamaya başlamıştır
En son söyleyeceğimi baştan söyleyeyim. Keşke Carlo Levi’nin diğer kitapları da çevrilse.
İsa Bu Köye Uğramadı çok farklı şekillerde okunabilecek bir kitap: roman, anı, antropolojik/sosyolojik gözlem veya politik tahlil. Bana göre bu kitabı en iyi tarifleyen şey tarihsel bir etnografik saha çalışması.
Faşizmin Güney İtalya’ya sürdüğü bir
İsa, gerçekten Eboli'ye uğramamıştır
“İsa, buraya hiç gelmemiştir; ne "zaman" gelmiştir buraya ne bireysel ruh ne umut ne neden-sonuç ilişkisi ne mantık ne de tarih. Her şeyin yalnız nesnelere dayandığı günahtan ve sevaptan yoksun bu karanlık topraklara İsa hiçbir zaman inmedi. İsa Eboli'ye uğramadı.”
“İsa Bu Köye Uğramadı” Carlo Levi’nin 1945’te sürgündeyken yazdığı
Carlo Levi 1935 yılında, faşizim karşıtlığı nedeniyle tutuklanır ve mahkum edilir.Önce Grassano'ya sonra Aliano'ya sürgün edilir.
Kitapta Aliano ismi Gagliano olarak çıkıyor karşımıza.
Otobiyografik özellikler taşıyan kitapta anlatıcımız tıpkı Carlo Levi gibi doktordur.
Sürüldüğü köy, ülkenin geri kalanından kopuk, bambaşka bir dünyadır.Köylüler aşırı yoksuldur, başta sıtma olmak üzere birçok hastalığın pençesinde kıvranmaktadırlar.Batıl inançların kıskacında, yoksulluk içinde yaşayan bu insanlar için devlet, ellerinde olmayanı vergi olarak talep eden bir zorbadır.Devlet hiçbir zaman yanlarında olmamıştır.
Anlatıcı doktorumuzun doktorluk yapması da yasaktır.Kendi eğitimini yetersiz bulmaktadır.Üstelik elinde gerekli malzeme de yoktur.
Köylülerin doktora karşı tavrı çok dostça, âdeta kader ortağı olarak görüyorlar onu.
İtalya'nın Gagliano köyündeki yoksulluk oldukça tanıdık.Başta Yakup Kadri Karaosmanoğlu'nun Yaban'ı olmak üzere, Yaşar Kemal'in birçok kitabı, Mahmut Makal'ın Bizim Köy'ü düştü aklıma.
Yoksulluk maalesef her yerde aynı.
Çok sevdim, İsa Bu Köye Uğramadı'yı.
312 syf.
10/10 puan verdi
Carlo Levi 20. yüzyılın başında Mussolini İtalyasında bir sürgündür. Aslında doktordur ve sürgün gittiği yerde doktorluk yapmasına izin verilmez. Halk ise dürüst çalışacak, paragöz olmayan bir doktora adeta açtır. İyi bir insan derken bile iyi bir Hristiyan diyecek kadar dindar görünümlü bir köy halkı vardır kırsalda. Din her yerde, her şeyde, her sözdedir ve hem de hiçbir yerde. Her şey özünden kopmuş, bağnazlıkla tekrar edilip birbiri üzerinde baskı kurulan araçlara dönüştürülmüştür dinde. Bir yandan da faşist yönetim altında yaşamanın, sürgün olmanın nasıl bir şey olduğunu halkın içinden anlatır bize. Mussolini'nin sahasını değil faşist ülkedeki sıradan yaşamı ve sürgün yaşamını görürüz okudukça. Tam da bu sebeple İsa'nın o köye uğramadığı başlığını koymuş olabilir Levi. Çünkü din ve faşizm her yerde, her ilişkidedir. Böyleyken aslında nasıl olmaz? Bu bakımdan oldukça aydınlatıcı bir kitap olmasına rağmen, yazarın şahsi yaşantısı olduğundan olsa gerek, pek çok kez yaşam ve siyaset ve dine dair görüşlerini de açıklar. Benim hoşuma gitti bunlar ama her okur hoşlanmayabilir bu didaktik yapıdan.
“Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar.
Ya bir insan bir yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir. Tolstoy'a ait bu sözün ikinci kısmı bu kitap için muhteşem bir hikayeyi sağlar.
"Gagliano'ya bir ağustos günü öğleden sonra külüstür bir arabayla geldim..." Şehir olmasa da bu köy, antifaşist düşüncelerinden dolayı
İtalyan yazar Carlo Levi, aynı zamanda ressam ve tıp doktorudur. Antifaşist düşüncelerinden dolayı italyanın güneyinde bir köye sürgün edilir. İsa Bu Köye Uğramadı yazarın kendi otobiyografisi gibidir.
Sürgün edildiği köyü ve insanları öyle incelikli anlatıyor ki yazar bir an bile sıkılmıyorsunuz okurken. Ve öyle tanıdık ki her şey sanki anlattığı bir italyan köyü ve köylüsü değil de bizim memleketimizde bizden insanlar. İnanışlar, töreler, geri kalmışlık, kaderine terk edilme, beslenme,eğitim ve sağlık sıkıntıları gibi gibi bildiğimiz tüm sıkıntılar bu köyde de mevcut.
Yakup Kadri'nin Yaban'ını anımsattı bu kitap bana. Uzun zaman sonra hiç kopmadan okuma yapabildiğim için mutluyum.
Sürgün edildim,siyasi suçlardan.Allah'ın unuttuğu bir köye gönderdiler beni.Doktorluğumu yaparken siyasi olaylardan dolayı İtalya'nın bir güneyin de gönderdikleri köyde ki gözlemlerimi paylaşmak için karşınızdayım...
Sırf bu sebepten doktorluğu bırakmaya karar verdim fakat her yerde mesleğim buluyor beni.
Hasta olup ölüm döşeğinde beni karşılayan bir kadını kurtarmaya çalıştım,geç kalmıştım başaramadım.Mesleğimi icra etmemeye karar vermişken vicdanım baskın çıktı.Kararımı çiğnediğim bir kaç olay daha yaşadım ve artık hastalardan uzak durdum.
Kendimi resime adadım.Gördüklerimi,hislerimi kalemle,boya ve kağıtla buluşturdum ve boş zamanlarımda hep okudum.
Kaldığım yere alışmak çok zor oldu.Çünkü yoksulluğun, hastalığın,pisliğin,dinsizlerin, yobazların,medeniyet görmemişlerin arasında günlerimi geçirmekte zorlandım.
Onlar gibi olmamak için çaba verdim kendim gibi kalmaya çalıştım hep. Büyücülerden,eccinlerden, ruhlardan ve köydeki tüm negatif enerjiden kendimi korumak bende psikolojik baskı yarattı ve çareyi o insanlardan uzakta durmakta buldum.
Kuralların olmadığı,günah sevap nedir bilinmeyen,büyücülerle işlerin yürüdüğü,yoksulluğun had safhada olduğu hastalığın kol gezdiği,ahlaksızlığın diz boyu olduğu bir ortamı görmek isteyenler okumalı bence.
Belki kuralların,displinin ve dinin yaptırımlarını daha iyi anlar ona göre davranırız.
Kurallara uymayan insanlar sözüm de size.
Bu eserden alınacak çok ders var.
Sevgiyle Kalın.