“Bana San Cristóbal’da hayatını yitiren otuz iki çocuğu sorduklarında, verdiğim yanıt konuştuğum kişinin yaşına göre değişiyor. Benim yaşlarımdaysa, anlamanın gördüğümüz parçaları bir araya getirme meselesi olduğunu söylüyorum. Yok daha gençse uğursuzluğa inanıp inanmadığını soruyorum.”
Sonu ile başlayan bir roman Işıklar Ülkesi.
Yaşanan coğrafyanın, iklimin, sefaletin, politikanın halkını toplumsal yaralara duyarsızlaştırdığı, bir kasaba San Cristóbal. Roman, birden ortaya çıkan, konuştukları dil yetişkinler tarafından anlaşılamayan 9-13 yaş arası 32 çocuğun toplumda yarattığı karmaşa ve iç hesaplaşma işlenmiş. Çocuklar masumiyet timsali midir, toplumun aynası mıdır? Bir toplum alışılmışın dışında bireylere sahip olduğunda ve bu bireyler beklenen şekilde davranmadığında, ahlaki değerlerine ne kadar bağlı kalabilir?
Çocukların davranış şekilleri incelendiğinde görülen toplumun onlara verdiklerini geri iade etmeleri veya veremediklerini zorla almaya çalışmalarıdır. Dolayısı ile bu çocuklar suç işlediğinde asıl suçlu kimdir?
Çok etkileyici bir romandı. Toplumu oluşturan her bireyin diğerlerine karşı sorumlu olduklarını, kafaların kuma gömülmesiyle sorunların çözüme ulaşamadığı gibi yıllarca süren travmalara yol açacağını gözler önüne sermiş Barba.
Tavsiye ederim
