Ezanın Arapça okunmasının yasaklandığı zamanlar...
Sene 1932.
Kasabada bir ailenin hüzün ve acı dolu yaşanmışlıkları, Kerime'nin yaşam döngüsünde gördükleri ihtiva ediliyor. Şeriye Katibi olan Kerime'nin babası, halka karşı gayet müşfik olsa da ailesine hayatı zindan edecek kadar keskin tavırlı, baskıcı bir zat.
Çocukluğundan itibaren yaşadığı travma sonucu susturulan, hayatına hep müdahale edilen, duyguları bastırılan bir karakter Kerime. Şefkatle, sevgiyle anlatılması gereken dini, radikal ve baskıcı yollarla çocuklarına aşılayan Katip; putlaştırdığı karakter, makam sevdası yüzünden evlatlarının derin acılara gömülmesinin önüne geçemez.
Ve yine susturulan, bastırılan bir kadının, daha çocuk yaşta omuzlarına yüklenen günaha boyun eğip bir yıldız gibi bu dünyadan kaymasına dair satırları okudum. Girdabında kaybolduğu iç dünyasının acı çığlıklarına şahit oldum. Sarsıcı bir romandı. Zaman zaman o dönemlere geçişler yaptım kendi dünyamda. Ezan Arapça okunuyor diye ceza görenlerin, akıl hastanesine yatırılanların zamanında kayboldum. Tarihin dehlizlerinde farklı bir yolculuk yapmak nasip oldu bu kitapta da.
