Görüldüğü gibi, akıl ruhî bir melekedir ve Arapçada bu melekenin "bağlama" özelliği dikkate alınırken Grekçe ve Lâtincede "ayıklama" vechesi esasa alınmış, Türk-çede de "kontrol etme" yönü vurgulanmıştır. O halde aynı ruhî melekenin farklı vecheleri dikkate alınmıştır.