Matmazel Noraliya'nın Koltuğu
Peyami SafaMatmazel Noraliya'nın Koltuğu Gönderileri
Matmazel Noraliya'nın Koltuğu kitaplarını, Matmazel Noraliya'nın Koltuğu sözleri ve alıntılarını, Matmazel Noraliya'nın Koltuğu yazarlarını, Matmazel Noraliya'nın Koltuğu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Bir kaçış, ne saltanat! Kaçmak, sevgiliden kaçmak, sevilmek için kaçmak, fakat kaçabilmek. Ben kaçabilir miyim?"
Sesi çok kalın, hırıltılı ve boğuktu. Kafası çok büyüktü. Saçları siyah, kıvırcık ve kabarıktı. Çenesi köşeli ve genişti. Göz kapakları şişti. Gözleri Ferit'in bakışlarından kaçıp bu şişkinliklerin altında saklanacak bir yer arıyormuş gibi sağa sola dönüyor ve bazen ıslak bir şerit haline geliyordu. Yüzü sapsarıydı. Etli çenesinin kenarlarından sarkan, tümsekler ve çukurlarla dolu, insan bakışlarına teslim olmamak için, kaşın bir ucunu yukarı, dudağın bir ucunu aşağı, yanakları sağa sola çeken türlü türlü tiklerle mânâlarını kaçıran ve idraki şaşırtan bir yüzdü bu.
Sayfa 153 - ÖtükenKitabı okudu
Mesela bakınız, ben ümit kelimesinin aynı zamanda korku ifade ettiğini düşünürüm. Çünkü ümit, olması ve olmaması ihtimali olan bir şeyin, olacağını farz etmektir. Fakat böyle bir faraziye o şeyin olmaması korkusu devam ettikçe mümkündür ve o korku nispetinde kuvvetlidir. Bütün zıtlıklar ve mesela hürriyetle esaret arasında da bir cevher birliği seziyorum. Tereddüdün ve tercih zaruretinin esaretinden kurtulmuş hürriyet var mıdır?
Sayfa 205Kitabı okudu
Bir sebepsizlik ve hikmetsizlik nafileliği içinde, insan düşüncesinden daha maskara bir mânâ avcısı olur mu? Avını kendi yaratıyor, sonra onu avlamaya çalışıyor. Evvela buluyor, kendi eserini buluyor, sonra onu arıyor. Kendi kendisiyle saklambaç oynayan bu delinin yanında tımarhanelik deliler daha normal değil midirler?
Sayfa 204Kitabı okudu
Eğer bana "Bu budur bu"dan başka bir şey söylemeyen müspet felsefeyi aşamazsam, aklın tamamıyla lüzumsuzluğuna inanacağım. Abes bir varlık nizamı içinde akıl bir körbarsak kadar vazifesizdir.
Sayfa 204Kitabı okudu
"Sanki bir bulutun üstüne oturmuşum da içime gökyüzü doluyormuş gibi oldu."
Tatvan'ı bilir misin ?
Hayır.
Nemrut 40 devesi sıra sıra dizilmiş halde yürürken birden taş kesiliyor... işte o develer kadar duygusuzlaştım dunyaya.
- Ben Tatvanlıyım. 14 yaşımda çıktım oradan. Anam beni dört altına sattı Van’a giden bir adama. Ağladım ağladım o kadar. “Ana satma beni. Ana kıyma bana. Ana ben sensiz edemem.” Hayır anam sattı beni. Nemrud dağına baka baka, ağlaya ağlaya ayrıldım Tatvan’dan. Ah... Ben çektim neler...
Kendi merkezi etrafında her gün biraz daha süratle dönmekten başka bir şey yapmayan insan, atlıkarıncada gözlerini kapayan çocuğun kilometrelerce uzaklara gitmesi hayaline benzer bir ilerleme vehmi içindedir.
Sayfa 291Kitabı okudu
Hürriyetin şahsiyetle münasebetini aramayan hukukçu, yalnız fert ile devlet arasındaki münasebet planında kalınca, aptalla zekiye, bilgisizle âlime, görgüsüzle görgülüye aynı rey hakkını tanımak zorunda kalır. Böyle bir hürriyet ve müsavat anlayışıyla iki ahmak bir dâhiden üstündür.
Sayfa 289 - ÖtükenKitabı okudu
Yapayalnızım ben.
Sayfa 66Kitabı okuyor
Kaderim irademe haciz koyuyor; ve kaderlerine borçlanan sefih bir ana ve babadan alacaklarını benden istiyor.
Sayfa 66Kitabı okuyor
Ümit kelimesinin aynı zamanda korku ifade ettiğini düşünürüm. Çünkü ümit, olması ve olmaması ihtimali olan bir şeyin olacağını farz etmektir. Fakat böyle bir faraziye o şeyin olmaması korkusu devam ettikçe mümkündür ve o korku nisbetinde kuvvetlidir.
Abes bir varlık nizamı içinde akıl bir körbağırsak kadar vazifesizdir.