Merhamet Gönderileri
Merhamet kitaplarını, Merhamet sözleri ve alıntılarını, Merhamet yazarlarını, Merhamet yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
mutluluk biraz da biz başka şeylerle meşgulken adeta yolda bulduğumuz bir duygu halidir.
kadim bir hikayedir: eski zamanlarda, bir adam şehrin surlarının dibinde bekler ve gelin gelen giden yolcularla konuşurmuş. bir grup yolcu gelmiş bir gün ve
“söylesene dostum demişler bu şehirde yaşayanlar nasıl insanlardır, içeriye girip burada konaklamaya değer mi?
“peki ya sizin geldiğiniz yerde insanlar nasıldı?”
diye sormuş adam
“aman aman demiş yolcular, herkes o kadar kötü o kadar hırslı o kadar düzenbazdı ki kendimizi buralara zor attık.”
“buradaki insanlar da öyledir”
demiş adam, varın siz yolunuza devam edin. bu şehir size verebileceği hiçbir şey yok.
günün birinde başka yolcular gelmiş ve aynı soruyu sormuşlar adam da aynı soruyu sormuş “bizim geldiğimiz şehirde insanlar iyi cömert ve yardımseverler ve biz orada çok mutluyduk”
diye cevaplamışlar.
“o halde girin ve şehrin tadını çıkarın, zira bu şehir ahalisi de öyledir”
demiş adam hayata nasıl baktığımız neyi gördüğümüzü belirler güzelliğe aşina olanlar onu her yerde kaim kılmak ister.
İnsan neden yardım eder?
kimi araştırmacılar bunu kestirme bir cevap verir: insan yardım eder, çünkü Özü itibari ile iyi ve temiz kalplidir. kimileri der ki, yardım ederiz, çünkü bu çıkarımızdır, yardım etmekle izdirap çeken kişinin bizde uyandırdığı sıkıntıyı gidermiş oluruz. onlara göre sadece bir başkasına yardım etmek saiki ile ortaya çıkan diğergamlık yalnızca bir efsanedir.
herkes kendi gerçekliğini inşa ediyor. aynı olaya bakıyoruz, ayrı şeyleri görüyoruz. gerçeklik, herkesin kendi belleğinden süzülüp gelerek kurduğu, inşa ettiği bir şey. birbirine bakan aynalar gibi, gerçek nerede başlıyor, görüntü nerede bitiyor; ayırmak zor.
bu satırları yazıyorum; çünkü bilinsin istiyorum ki dünyadan geriye iyilik kalır. iyilik ölümsüzdür. insan ancak iyilik ve güzelliğe ram olarak ölümsüzlüğü tadabilir.
ölümlülüğü kabul etmekle insan, “yaşama ödevi’ni de hatırlamış olur: iyi yaşamak gerekir, iyiliğin peşinde koşmak gerekir, ruhlarımızın iyiliği için ihtimam göstermek gerekir.
Hüzün bize dünyanın geçiciliğini, hayatın kırılganlığını öğretir. Güzel bir an bir daha geri gelmeyebileceği için dolu dolu yaşanması gereken bir zaman parçasıdır.
Sayfa 25 - Timaş
Sevdiklerimizin ölümü bizi başkalarının acılarına karşı daha duyarlı kılıyor. Ancak açımız bir yürek başka bir yüreğin acısını hissedebiliyor
Sayfa 18 - Timaş
Sevginin zaferleri ve acıları var.
Sevgi fetheder, kalpleri kazanır. Sevgi, alınıp verilemez olduğunda, değiş tokuş edilemediğinde yüreği acıtır. Onun zaferlerinden mahrum kalmak bile can acıtıcı.
Sayfa 14 - Timaş
İçim acıyor. İnsanın sevdiğinin ölümüyle baş etmesi ne kadar zormuş.
Kabile reisi Dağ Gölü, ona beyaz adamların deli olduğuna artık iyiden iyiye kanaat getirdiğini söyler.
-Niye, diye sorar psikoloğumuz.
+Kafalarıyla düşündüklerini söylüyorlar, diye cevap verir bilge reis.
-Herhalde, der jung.
-Ya siz ne ile düşünüyorsunuz?
Reis Dağ Gölü kalbine işaret eder.
+ Biz burada düşünüyoruz.
Sayfa 40Kitabı okudu
Sizden bir başkasının sırtına basarak yükselmeniz istenebilir. Söz konusu kâr ve verimlilik olunca bu sihirli sözcükler uğruna nice kelleler uçurulabilir.
Sayfa 115Kitabı okudu
Var olmak yok olmayı göze alabilenlerin işidir. Hiç dediğimizde, hep demiş oluruz.
Sayfa 89Kitabı okudu