Ölmeye Yatmak Gönderileri
Ölmeye Yatmak kitaplarını, Ölmeye Yatmak sözleri ve alıntılarını, Ölmeye Yatmak yazarlarını, Ölmeye Yatmak yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Kadını özgür olmayan ülkenin erkeği de özgür değildir."
Yeterince saygıdeğer değilsem değilim. Her şeyde haklı ve doğru olmak için her şeyin haklı ve doğru olması gerek.
Hiçbir şeyden ölemesem, artık nerdeyse bir sönüşün ucuna gelip gelip dirilmekten, dirilip dirilip sönmekten, sonra yine dirilmekten, sonra yine sönmeye başlamaktan ve bu kez de bunu önlemekten; işte bu gidip gidip gelişlerin yorgunluğundan öleceğim.
Şimdi yanlışları gördük. Doğruları kurmak gerek.
"Bunca yorgunluktan sonra birbirimiz için yok olamayız. Hiç var olmamış gibi olamayız" dese, "Gelecekte inanmak için birbirimize, güvenmek için ... "
Yanılmış olmanın acısını anlamıyorlar. Umulmadık bir anda yanılmış olmanın acısını. Bundaki dayanılmazlığı ...
Her şeyde haklı ve doğru olmak için her şeyin haklı ve doğru olması gerek.
Bugün 
Ölmeye Yatmak’ı bitirdim. En son şubatta 
Katalin Sokağı’na on yıldız vermişim. Koca bir mart ayını on yıldız verebileceğim bir kitaba rastlamadan geçirmişim. Tam nisanı da böyle bitiriyordum ki 
Adalet Ağaoğlu imdadıma yetişti. Kadınlar ellerinin değdiği yeri nasıl da güzelleştiriyorlar dedim içimden. Her şey de olduğu gibi edebiyatı da bir çiçek bahçesine çeviriyorlar. 
Ayfer Tunç’un 
Kapak Kızı’ı okurken de düşündüm aynı şeyi. Sonra 
Füruzan’ ımız, Fatma Aliye Hanım. Hepsi bir saygı duruşunu hak ediyor. Sadece Türk Edebiyatı ile de sınırlı değil elbette. 
Annie Ernaux, 
Marguerite Duras, 
Agota Kristof, 
Magda Szabo, 
Toni Morrison, 
Jamaica Kincaid, 
Tove Ditlevsen, 
Elena Ferrante…oturdum düşündüm, ne çok kadının ruhuna konuk olmuşum meğer. İyi ki varsın edebiyat dedim.
Fakat kendi topraklarının kadın yazarlarını okumak çok daha başka. Anlattıkları çoğu şey senin de kaderin çünkü, gözyaşları senin gö yaşın, kederleri senin kederin. Sen de mi yaşadın bunu diyorsun, bunu ben yaşadım bunu annem yaşadı, şunu da komşu kızı, ilkokul arkadaşım… sonra şaşırmıyorsun bu kader ortaklığına. Ne de olsa biz aynı toprakların gülleri, laleleri değil miyiz? Aynı havayı soluyup, aynı sulardan beslenmedik mi? İyi ki var kadın romancılarımız, yoksa kim anlatırdı yazmamış olan onca kadını?
Bir iş daha edindim kendime. Türk kadın romancıların eserlerini keşfe çıkmak. Lakin önce birazcık 
Thomas Mann sularında yüzüp Alman edebiyatınının atmosferine dalmam lazım.
2. Dünya Savaşı
Annem kalemi pek beğenmedi. Fakat babam da, bu bulduklarımın en iyisi. Avrupa’dan kan gövdeyi götürüyor. Artık iyi kalemler gelmiyor dedi.
Tatil ertesi eski elbiselerimizi falan toplayarak savaşta evsiz barksız kalan Avrupalı çocuklara gönderilmek üzere mektebe teslim edeceğiz.
Abi terörü
Niye okuyorsun bir kere sen? Kadın kısmını okumak nereden çıkmış? Anandan mı gördün, ninenden mi? Yarın lise bitince birde üniversiteye gitmeyi düşünüyorsan, Nah gidersin! Babam bıraksa, ben bırakmam
Kadın heykellerini gören halk ne demez hem? Azdı bu meclis üyeleri, demezler mi?
Bana kalırsa atamız kaç göç olmasın… Eşitlik olsun istedi… Kız erkek elele… Bence… Benim kanaatim bu.
Bunca yorgunluktan sonra birbirimiz için yok olamayız. Hiç var olmamış gibi olamayız