Ormanda Bir Balkon
Julien GracqOrmanda Bir Balkon Sözleri ve Alıntıları
Ormanda Bir Balkon sözleri ve alıntılarını, Ormanda Bir Balkon kitap alıntılarını, Ormanda Bir Balkon en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Dünyada bazı kusurlar, içine bir kez süzülmenin yeterli olduğu, bilinmeyen damarlar olmalıydı.
Sayfa 126 - YKYKitabı okudu
Karanlığa saklanmış, kim bilir hangi yitik rehavete dalmış ..
.
Sayfa 62 - YKYKitabı okudu
Yanında yürümek bile o kadar hoştu ki soru sormaya cesaret edemiyordu. Sorarsa büyü bozulacakmış gibi geliyordu.
Sayfa 35Kitabı okudu
İnsanı büyüleyen kaybolup gitmiş bir yaşam boylu boyunca uzanıp yere yapışmış, ormanın açıklığında uykusuna yatıyor, genizleri bitki ve ıslak toprak kokusuyla dopdolu, sakin sakin geceyi soluyordu.
.
Sayfa 38 - YKYKitabı okudu
"Yağmurun kızı" ..
.. içinden geldiği gibi davranıyordu ama saydam değildi; toprak ve yaprak dolu bahar selleri gibiydi ... Sözleri çocuk sözleri olsa da cüretkarlığı çocukça, saf değildi.
.
Sayfa 38 - YKYKitabı okudu
Ne var ki omuz silkmek her şeyi çözmüyor, içinde bir şey kalıyordu; ne tam belirlenebilen ne de susturulabilen bir tür iç sıkıntısı.
Sayfa 75Kitabı okudu
.. insanı toprağından kökleyen bir hesaba katılmamışlık duygusu elden ayaktan kesiyordu.
.
Sayfa 136 - YKYKitabı okudu
Yaşam kendi kendisine kavuşmuyordu.
Son
Sayfa 149 - YKYKitabı okudu
.. **her sabah geceden, üstünden sel suları çekilmiş çakıllar gibi tertemiz ve aydınlık**..
.. sanki yıldızların altında geçmiş bir gecenin karıştırdığı, hala üstünden biraz saman silker görünen sabahlık saçları ile .., tüm kırmızı karolarıyla yıkanıp durulanmış evler gibi, ayrık kökünden fırça, kaşağı ve yalakta bol suyla sabah temizliği çağrıştıran taze ve aksi, güzel bir köy pazar günü gibi kokuyordu.
.
Sayfa 70 - YKYKitabı okudu
"Yağmurun kızı".. "Peri. Küçük bir orman cadısı ... "..
Kaç yaşındadır acaba? Hem nereye gidiyor?" Yanında yürümek bile o kadar hoştu ki soru sormaya cesaret edemiyordu. Sorarsa büyü bozulacakmış gibi ...
.
Sayfa 35 - YKYKitabı okudu
İlerledikçe gece de değişiyordu; geceyarısının uyuşukluğu yavaş yavaş ağaçların doruklarına tırmanıyor, rüyaların daha hafif havası ağaç altlarına mavitırak tütsü buğusunu akıtıyor, ay yükseliyor, yağmurdan sonra gelen güzel havanın yolları kurutması gibi bütün dünyayı göz alabildiğine geçilebilir kılıyordu.
.
Sayfa 60 - YKYKitabı okudu
Uzakta, ötelerde, derinden gelen bir dalganın az önce toprağı süpürdüğünü pekala biliyordu ama kendisi yalnızca bu dalganın, altından gürültüsüzce kayan yuvarlak ve pürüzsüz sırtı ile kendi hafifliğini hissediyordu. Dalganın ardında insan biraz afallamış olarak bir yasak bahçe sessizliğinin içine düşüyordu.
.
Sayfa 130 - YKYKitabı okudu
Nasıl bir yokluk..
Kafasında anılar dönüp duruyordu. İnsansız bir dünyanın anılarıydı bunlar; kışın örtüsü altındaki ormanda yapılmış uzun gezintilerin ve penceresinden yalnızca sisli güneşin altında eriyen kardan süzülen ılık damlaların birer birer dalların uçlarını tombullaştırdığı görülen berkitilmiş evde geçirilmiş öğle sonralarının anıları ..
.
Sayfa 145 - YKYKitabı okudu
Hiçbir şey olmuyordu. Hiç kimse yoktu. Yalnızca...insanın beynini uyuşturan sessizlik.
Sayfa 150Kitabı okudu