Özgürüm ama mecburiyet var adlı kitapta; gençler Türkiye’de yakın geçmişte yaşananlar hakkında ne düşünüyorlar? Özellikle otuz yıla varan savaşın şiddet ortamı, onların zihninde nasıl bir tortu bırakmış? Asıl önemlisi, Türkiye’nin Doğu’sundaki ve Batı’sındaki gençler, Türkler ve Kürtler, birbirleri hakkında ne düşünüyorlar? Diyarbakırlı ve Muğlalı gençlerle yapılan derinlemesine söyleşilerde, birbirini anlamanın haritası seriliyor önümüze. Önyargıların, kaygıların, öfkelerin, kitlenmelerin ama aynı zamanda empatinin, dostluğun, alışverişin haritası… Birbirini ve ötekini tanımanın insanı nasıl genişlettiğine dair, genç seslere kulak vermek için…
Yazarların özet niteliğindeki sözleri kitabı oldukça değerli kılmıştır. Çok derinlemesine bir çalışma olmuş, gençlerin sorulara verdikleri cevaplar öyle içten ki bu da kitabın ne kadar büyük emeklerle ortaya çıktığını gösteriyor. Çok severek okuduğum bir kitaptı, yeri gençlerin özellikle kürt gençlerinin yaşadıkları olaylarda bazen sinir krizi geçirdim bazen de ağlamamak için kendimi zor tuttum. Bu zamana kadar Muğlalı gençler ve Diyarbakırlı gençler bu baskılara rağmen hep umutlarla yaşama tutunmaya çalışmışlar. Yazarların eline koluna sağlık çok güzel duygularla bir yapıt ortaya çıkmış. Özveri ile yapılan her çalışma dikkati çekiyor. İyi ki de çekmiş. Derinlemesine bir yapıt ortaya çıktığı içinde tüm çalışmacılara sonsuz teşekkürler...
