Ömer Seyfettin'in kitaplarının tamamını okumak gibi bir hedefim var, aslında tarzı bana çok uymasa da Türk yazarlardan daha sık okumam gerektiğini düşündüğüm için listeme ekledim kendisini. Hikayeciliğini 'toplum için sanat' başlığı altında değerlendirebiliriz bence. 19 yy'ın sonları ve 20. yy'ın başlarında verdiği eserlerde genelde o dönemin toplumsal, ahlaksal sorunları üzerine eğilmiş. Bazen de dönem dışına çıkarak Osmanlı zamanında geçen hikayelere yer veriyor ama yine konular benzer. Bence Ömer Seyfettin hakkındaki yanlış anlaşılma, hikayelerinin çocuklara yönelik olduğunun düşünülmesi. Özellikle de ana karakterleri çocuk olan hikayelerinin bu yanlış anlaşılmadan sıkça nasibini aldığını görüyoruz. Bana kalırsa kitapları bir çocuğun okuması için çok ağır, hatta tehlikeli bile diyebilirim. Genç ve yetişkin bireylerin okumasının daha verimli olacağını düşünüyorum. Pembe incili kaftan ise ilk defa Ömer Seyfettin okuyacaklar için seçilecek bir kitap olabilir. Bundan önce ilk namaz kitabını okumuştum ama o kitapta yer alan hikayeler biraz daha alışılmadıktı.
