Klasikçi anlayışa göre insan kişiliğinin yapısı değişmez, bütün çağlarda aynıdır. Bu nedenle de klasikçi yapıtların kahramanları, "çoğunlukla birtakım tutkuların ve fikirlerin kişileştirmeleri olup, gerçek hayatın somutluğundan yoksundur." Klasikçi anlayış günlük yaşamın olgularına sırtını büsbütün dönmemekle birlikte onu "aşağı, eğlenceli bir
alan" olarak görmektedir ... [37]