Sanatın Öyküsü

"Eline bir demet çiçek alıp, o renk çiçeği oraya, bu renk çiçeği buraya koyarak bir düzen kurmayı denemiş herkes, ne türden bir uyum elde etmek istediğini kesin olarak bilmeksizin, renkleri ve biçimleri dengelemekten duyduğu acayip hazzı bilir. (...) Yeşil yapraklı bir dalcık, birdenbire, her şeyi "tam yerinde" yapıverir."

Sayfa 14

İnci

"Sanat" adı verilen bir şey yoktur aslında, yalnızca sanatçılar vardır.

Sayfa 3

Reklam

İnci

"Bir tablo, cam çerçeveye gömülüp duvara asıldığında, insana pek uzak gelir. Müzelerimizde ise, sergilenmiş nesneleri ellemek haklı olarak yasaklanmıştır. Ama aslında o yapıtlar, başlangıçta, ellenmek, evrilip çevrilmek, pazarlık konusu edilmek, üzerinde tartışılmak ve sorun olmak için yaratılmışlardır. Fakat her bir ayrıntının, sanatçının ulaştığı bir kararın sonucu olduğunu anımsatmakta yarar var. Onu kim bilir kaç kez düşünmüş, kaç kez değiştirmiştir? Belki arkadaki şu ağacı olduğu gibi bırakmalı mı, yoksa yeniden mi boyamalı diye kendine sormuş, belki de güneşin kızıla boyadığı bir buluta ansızın ve beklenmedik bir parlaklık veren yerinde bir fırça vuruşundan mutlanmış, ya da istemeye istemeye, salt alıcının direntisi sonucu, birtakım figürler eklemiştir. Nitekim, şimdi müzelerin duvarlarını süsleyen tabloların ve galerilerde yer alan heykellerin çoğunluğu hiç de sanat yapıtı olarak sergilenmek için yapılmamıştır. Sanatçının işe koyulduğu andan itibaren kafasında varolan belirli bir amaç ve belirli bir neden sonucu ortaya konulmuşlardır."

Sayfa 12

İnci

"Ünlü ingiliz ressamı Sir Joshua Reynolds, Royal Academy öğrencilerine, mavi rengin tabloların ön düzleminde görünmemesi, geri düzlemde ve gittikçe kaybolan tepelerde kullanılması gerektiğini öğrettiği zaman, anlatıldığına göre, Reynolds'un rakibi Gainsborough, bu tür Akademi kurallarının çoğunluk hiçbir anlam taşımadığını kanıtlamak için ünlü "Mavi Çocuk" tablosunu yapmış ve ön düzlemin tam ortasındaki mavi giysiyi, geri düzlemin sıcak kahve rengiyle çok güzel bir karşıtlığa sokmuş."

Sayfa 17

İnci

Büyük sanat yapıtlarının tadılmasında, alışkanlıklarımızı ve önyargılarımızı aşmaktaki isteksizliğimizden daha kötü bir engel yoktur. Bilinen bir konuyu alışılmamış bir biçimde canlandıran bir resim, "doğru" olmadığı gibi dayanaksız bir gerekçeyle eleştirilir çoğu zaman. Bir olayı sanatta ne kadar sık görürsek, aynı konunun hep aynı örneğe uygun olarak betimlenmesi gerektiğine o kadar körü körüne bağlanırız.

Sayfa 11 - Konuya ilişkin örnek; Caravaggio: Aziz Matta, geri çevrilen ilk biçimi, 1598. Eskiden Berlin'de Kaiser Museum'da bulunan bu yapıt bugün yok olmuştur.

İnci

Yabansı başlangıçlar;

"Bu mağaralara girmek, insana garip bir duygu verir. Bazen dar ve alçak koridorlardan geçilir. Dağın karanlık içindeyken, rehberiniz, bir el feneriyle bir boğa resmini birden aydınlatıverir. Böylesine güç ulaşılan bir yere, yalnızca süsleme amacıyla gidilmiş olması düşünülemez. (...) bu ilkel avcılar, belki de oklarını ve taş baltalarını kullanarak elde ettikleri avlarının yalnızca resmini yapmakla, gerçek hayvanların da kendi güçlerine boyun eğeceğine inanıyorlardı."

Sayfa 21 - Tarih öncesi, ilkel topluluklar ve eski Amerika