Sevmek Kendi istencinin dışında bir şey olmuştu.onu sevmek,dikenlerle dolu bir uçurumundan aşağı yuvarlandıktan sonra toparlanıp yine tepeye tırmanmak kadar bir yiğitlikti...
Aklından Birtakım sözcükler geçiyordu;ama bu sözcükler söylenmeden mi kalıyordu,yoksa keçeleşmis dilinden dışarı mı uğruyorlardı,bilemiyordu, yanlız kendisi duyabiliyordu onları
Yitirdiği şeyin ağırlığıyla sarsıldı. Bir daha dönmeyecekti karısı, o sevgi geri gelmeyecekti. Utançla karışık bir pişmanlık duygusu sardı içini. "Hiç doğru bir şey yapmaz mıyım ben? Onun yasını bile doğru dürüst tutamaz mıyım?