"Ve halk gönlünde taşıyacak beni uzun zaman,
İyi duygular uyandırdığım için lirimle,
Özgürlüğü övdüğüm için şu acımasız çağda
Ve merhamet uyandırdığım için düşenlere.
Ey esin, boyun eğ buyruğuna Tanrı'nın,
Övgüyü de iftirayı da umursama,
Ne hakaretten kork ne çelenk iste
Ve tartışma aptalla."
Rus şiirini batı senteziyle birleştirip, insanlara şiiri sevdirdiğine, başka bir anlayışın mümkün olduğuna kitleleri inandırıp, kendini bu kadar sevdiren biri Puşkin. Soylu bir ailede doğmak ve erken yaşta birçok eserle tanışmak onun en büyük şansı olsa da cevherini ve ayrıksı düşüncelerini, insanlara anlatmaya başladığında bir şeyleri değiştirebilecek potansiyeli olduğu fark edilmiş. Belki de onu bu kadar efsaneleştiren, halkın onu çok sevmesine sebep olan gerçekçiliği ve dehasıdır.
Seviyordum Sizi, Puşkin'in seçme şiirlerinin olduğu, Rusya'nın ağaçlarını, atlarını, sesini, çığlığını,varlığını, gücünü, insanını, doğasını anlatırken öyle güçlü imgeler kullanıyor ki etkilenmemek mümkün değil. Onun bilincinden gördüğümüz her şey öyle güzel ki, okur kendini o engin düzlüklerde, bir yaprak hışırtısını usulca duyuyor gibi hissediyor.
Yaşamı her ne kadar zorluklar, sürgünler, reddedilmek, anlam aramak gibi zorlu yollardan da geçmiş olsa, muhteşem eserler üretmeyi başarmış ve hayatı kalemine damıtmış bu adama büyük saygı duyuyorum.