Uzun bir süredir öykü ağırlıklı okumalar yapmaktayım. Daha önce paylaşmış olduğum bir alıntıda yer aldığı gibi (#69389465), ben de herkesin bir öyküsü, şiiri, şarkısı olması gerektiğini düşünüyorum. Bu nedenle okumuş olduğum 164 tane öykü kitabının içinden bana dokunan öyküleri bir ileti altında paylaşmak istedim.
Bu
Aylardan eylüldü. Her şeyin, hiçbir nedeni yokken hüzne gömüldüğü o son günlerden biriydi. Sahil, yalnızca altı kişiyle o kadar uzun ve ıssızdı ki. Çocuklar top zıplatmaktan vazgeçmişti çünkü rüzgâr, o ıslığıyla, bir şekilde onları da hüzünlendirmişti, çocuklar da oturdular ve sonbaharın o sonsuz sahili işgalini hissettiler.