Hristiyanlık, bir kavim dini olan Yahudilikten bir evrensel din çıkarmak isterken, Tanrıyı sadece seçilmiş bir kavmin Tanrısı değil, tümüyle “insanlık”ın Tanrısı yapmaktaydı (aynı şeyi daha sonra İslamiyet de yapacaktır). Böylece insani zamanlılık, bir kavme bahşedilmiş özel bir süreç değil tüm insanlığı kapsayan bir sürece dönüşmüş oluyordu.