Yaralısın
Erdal ÖzYaralısın Gönderileri
Yaralısın kitaplarını, Yaralısın sözleri ve alıntılarını, Yaralısın yazarlarını, Yaralısın yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Öylesine dalmış gitmiş ki, avluya sessizce sokulan akşam, doğruca onun kafasına, gönlüne inip yerleşiyor sanki.
Nasıl desem, gözleri Beşiktaş’ın rıhtımı gibi dalgalıydı namussuzum, tıpkı öyleydi. Az çırpınmadım, az boğulmadım o dalgalarda.
Ölü sözcüklerin kokusu, acı bir is gibi bütün eve, bütün eşyaya sinmiş. Ne yapsan işlediğin ağır günahın izlerini uzun süre yok edemeyeceksin. Yok edemiyorsun. Sonunda, odalara inen külleri belki kabaca temizlemiş oluyorsun. Ya içinin külleri?
Bağırmanın, alabildiğine bağırmanın, bir yere dayanmak, bir dosta tutunmak gibi biraz olsun rahatlattığını anlamıştın.
Hazırsındır insanları sevmeye. Hep birilerine güvenmek, birilerine yakınlaşmak, bir şeyler verme isteğiyle dolusundur. Güzel bir görüntüyü, güzel bir ezgiyi, güzel bir şiiri, bütün güzellikleri bölüşecek, paylaşacak birileri olsun istemişsindir. Senin yapında vardır bu sevecenlik. Yakınlaşmalarının çoğu yıkımlarla bitmiş olsa da böylesindir.
Kendi kendinle yüz yüze gelebilmelisin,bakabilmelisin kendi yüzüne.başkalarının yüzüne de.ama kendi yüzüne bakmayan biri, ne yüzle çıkar başkalarının karşısına?en korkuncu bu işte; Kendi yüzüne bile bakamaz olmak.bu yıldırıyor seni.içinde aşağılanmış, ezilmiş,pörtlemiş, vıcık vıcık iğrenç bir böcek yaşatarak insanların arasında dolaşmaktan, dolaşır olmaktan korkuyorsun.
Sayfa 90 - CanKitabı okudu
Dövüyorlar. Sokaklarda, dükkânlarda, sinemalarda yan yana olduğun, birlikte yürüdüğün, oturduğun, aynı geçitlerden karşılara geçtiğin, o her gün rastladığın insanlar mı bunlar? Kızgınlar? Kim bu insanları böylesine kızdıran?
"Basılmış, ezilmiş de olsan, bir papatya gibi yaşamak kararındasın, yaralı bir papatya."
Yaralısın /Erdal Öz
Herkesle yakınlık kurmaya kalkma.
Sayfa 233 - Can Yayınları
İnsanları insanlıktan bu kadar uzaklaşmış görmek yaralıyor seni.
Sayfa 224 - Can Yayınları
Mapushanede herkese “Nuri” denmesinin bir açıklaması gibi.
Çünkü uygarlığın getirdiği her şey özgür insanların hakkı olsa gerek. Bu adamları, egemenler, toplum adına, suçlu saymışlar, ayırmışlar onları, toplum dışı bir yerlere tıkmışlar. Ellerinden de uygarlık buluntusu ne varsa almışlar, asıl böylece cezalandırmışlar onları; insan olmaktan çıkarmışlar. Artık toplumdan da, insanlıktan da soyutlanmış böyle bir yaratığa 'insan' demek için kendini zorlamanın ne anlamı var. Buradaki bütün bu ilk insan'lara, güneşsizlere, değişik, yeni bir ad takmak, belki de 'Nuriler' demek daha doğru olmaz mı?
Sayfa 218 - Can Yayınları
Denizde, dağda, ovada, her yerde, her yerde güneş bir başka güzel batar, ama ille bozkırda batışı gibi değildir hiçbir yerde.
Sayfa 213 - Can Yayınları
İnsanın her günü bir olmuyor be.
Sayfa 207 - Can Yayınları
Susuz çeşmeden su dolmaz
Musluğu altın olsa bile
Düşenin dostu olmaz
Kendisi arslan olsa bile
Sayfa 199 - Can Yayınları
Suç işledim.
Suçun ne?
Kitap yaktım.
Sayfa 144 - Can Yayınları