280 syf.
·
Puan vermedi
·
4 günde okudu
- Ben küçükken, gece uyanır, yatak odasına gidip annemin nefesini dinlerdim. Sessizce giderdim odaya. Uyanmalarını,
beni görmelerini istemezdim. Bir süre annemin yanında kalır,
hareket edip etmediğini anlamaya çalışırdım. Nefes alıp almadığına bakardım.
…..
- Uzunca bir zaman sürdü bu durum, diye devam ediyor.
Belki ortaokula kadar... Hiç yakalanmadım. Annemle babam bunu yaptığımı hiç bilmedi.
- İnsan, küçük yaşta sevdiğini kaybetme riskiyle karşılaştığında, korku ve kaygı içine yerleşiyor. Sonrasında da kaybedip kaybetmediğini anlamak için kontrol etme ihtiyacı duyabiliyor.
- Tıpkı benim gibi, diyor duyulur duyulmaz bir sesle.
Sayfa 257Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Hepimiz sevdiğimiz, güven duyduğumuz, duygusal bağımız olan birini kaybettiğimizde zorlanırız. Büyük bir acının ortasında buluruz kendimizi. Renkler canlılığını yitirir, günler anlamsızlaşır. Hayat durur bir zaman. Daha öncesinde olmayan, hissetmediğimiz bir boşlukla kalakalırız. Zorluklarına rağmen
yas, kaybın ve ölümün ardından yaşanan doğal bir süreçtir.Kaybımıza inanamamak ve bu kaybı kabullenmek arasında geçen bir süreç.Uyum ve alışma sürecidir aslında.
Sayfa 44Kitabı okudu
25 Mart 1935 Benim Sevgili Aliye’m,
Etrafın seni sıktığı zaman kitap oku... Ben şimdiye kadar her şeyden çok kitaplarımı severdim. Bundan sonra her şeyden çok seni seveceğim ve kitaplari beraber seveceğiz. İnsan muhitin bayağı, manasız, soğuk tesirlerinden kurtulmak istediği zaman yalnız okumak fayda verir. Bana en felaketli günlerimde kitaplarım arkadaş olmuştu.
Sayfa 17Kitabı okudu
giriş
"İnsan duygularını kaybeder mi hocam? Ben artık üzülmüyorum, sevinmiyorum. Kimseye kızacak halim yok. Korktuğum bir şey de kalmadı..."
"İnsan duygularını kaybetmez Umut. Engellenmiş ihtiyaçlara,
yaşanmamış anlara, destek alınmamış zorluklara karsı insan, kendini koruyabilmek için duygularının üstünü örter. Hissetmek
istemeyiz bazen. Hissedersek ayakta kalamayacağımızı düşünürüz.
Duygular ölmez, insan duygularını öldürebilmek için onlara karşı
duyarsızlaşırlar."
giriş
Bu kitabı,
Evini bulamasa da evinden umudu kesmeyen
tüm ev arkadaşlarıma,
Yolunu kaybetse de yolculuğundan vazgeçmeyen
tüm yol arkadaşlarıma yazdım.
"Umut!", seni yeniden bulma umuduyla yazdım.
Gökhan Çınar
29. Rıza ve Feragat Hakkında Bir Şeyler
"Dur evlâdım, ağlama bakayım. Böyle ağlarsan hiçbir sıkıntını çözemezsin. Çünkü insan ağlarken aklındaki terazi ıslanır
ve bozulur. Bak işte seninki bu sebepten çalışmıyor şimdi, Görüyorum ben onu."
Sayfa 294Kitabı okudu
24. MEZATOPAMYA DENİZİ VE CEBBO AMCA
"Kızlar iyi evlattır. Kızlar arar, sorar, bakar, korur, sarar, sarmalar, besler, iyileştirir, yatıştırır, dert dinler, sır saklar, eşlik eder.
Kızlar vefalıdır, edalıdır, cefakârdır."
"Allah kızımdan razı olsun!"
Sayfa 240Kitabı okudu
11. PEKİ ŞİMDİ NE OLACAK
Onun kalbinde belki de birden fazla aşk yeşerdiğini, yenide ayağa kalkıp uçmaya hazırlandığını hissediyordum ama biliyorsunuz, ben soru sormam. İnsanlar ancak hazar olduklarında
size kendi hikâyelerini anlatırlar.
Sayfa 109Kitabı okudu