Ah Muazzez ahh.. :)
Ben seni terk edilmiş evlerin posta kutusunda bekledim mesela. Kırk gün kırk gece tarihi geçmiş faturalarla, pizzacı ilanlarıyla, muhtar adaylarıyla yattım. Gıkım çıkmadı Muazzez, ne demek beklemesin beni?
Sayfa 51Kitabı okudu
Beklemek ne demek, ben seni beklemek için bizim salonun kapısına "bekleme odası" yazmışım, elime dergiler almışım, her an sıra bana gelir de seslenirsin diye diken üstünde oturuyorum. Ne demek hiç beklemesin.
Sayfa 50Kitabı okudu
artık sığınağın kalmadı. korkuyorsun; yağmurun, saatlerin, araba selinin, yaşamın, insanların, dünyanın, her şeyin durmasını bekliyorsun; her şeyin yıkılmasını bekliyorsun; surların, kulelerin, döşemelerle tavanların; erkeklerin, kadınların, yaşlıların, çocukların, köpeklerin, atların, kuşların felce, vebaya, saraya yakalanıp bir bir yere yıkılmasını, mermerin ufalanmasını, ahşabın toz haline gelmesini, evlerin sessizce yerle bir olmasını, tufanı andıran yağmurların yağlıboya resimleri eritmesini, yüzyıllık dolapları geçme yerlerinden ayırmasını, kumaşları lime lime etmesini, gazetelerin mürekkebini akıtmasını, için için yanan bir ateşin merdivenlerin basamaklarını kemirmesini, sokakların tam ortadan yarılarak labirenti andıran fırın gibi açık lağımları ortaya çıkararak çökmesini, pasın ve sisin şehri kaplamasını bekliyorsun.
Sayfa 93Kitabı okudu
Beklemek çok korkunçtur, usul usul geleceğini bilerek ama ne zaman ölüm meleğinin kanadını açıp kendini kapacağı anı bilmeden, bu meçhul anı bilmeden beklemek korkunçtur.
Sayfa 12 - İz Yayıncılık
"kapıyı kapatmak zorunda kalmış ama, pencere kenarında ömür harcamış."
Beklemek ?
Ancak beklemek, vazgeçme gücümüz kalmadığında yapıtğımız bir eylemdir. İstemesek de bekleriz. Yaptığımız şey, amaçsız olduğu halde eylemini sürdüren ve bizi ele geçirip tutan gücü bir müdder daha devam ettirmektir. Böylece saatler, hepimizin sahip olduğu atıl konumda, her düşünceli insanın farkında olmadan yitip giden şeye harcadığı zaman kaybı olarak gecip gecer
Hiç kimse bu kanundan kaçamaz. Bir tür belirsiz öfkeyle inat ederiz. Neden orada olduğumuzu bilmesek de kalmayı sürdürürüz. Hevesle başlattığımız işe, yoğun ve bıkkın bir azimle gönülsüzce devam ederiz. Diğer insanlardan farklı olarak Ursus, bizim için önemli olan ama karşısında aciz olduğumuz olaylarda dalıp gidişimiz gibi kendi düşüncelerine dalarak yerine çivilenmişti. Yüksek ve alçak iki siyah duvarı inceleyip duruyordu; bir darağacına giden merdivenin yanındaki kapıya, bir üzerinde ölü kafası olan kapıya bakıyordu. Sanki hapishane ve mezarlıktan oluşan bir mengenenin arasına sıkışmış gibiydi. Bulunduğu sokak o kadar ıssızdı ki kimse onu fark etmedi. Sığınıp nöbetteki bir bekçi gibi etrafı gözetlediği köşeyi ya- vaş adımlarla terk etti. Uzun süre orada beklemişti, artık gün kararıyordu. Zaman zaman başını çevirerek Gwynplaine'in içinden geçerek kaybolduğu ürkütücü küçük kapıya bakt1. Gözleri cam gibi donuktu. Sokağın sonuna ulaştı, sonra başka bir sokağa döndü, sonra bir diğerine. Birkaç saat önce geçtiği yolu bilinçsizce geri dönüyordu. Arada, hapishanenin kapısını hâlâ görebilecekmiş gibi arkasına dönüyordu ama artık hapishanenin bulunduğu sokakta değildi.
Sayfa 448Kitabı okudu
“kim bilir… bəlkə uzaq bir gündə, büsbütün başqa insanlar olaraq, yenidən qarşılaşar və bəlkə gülümsəyərək birbirimizə əllərimizi uzadarıq…”
🎬 lost in translation, 2003
Beklemek en zorudur ve buna alışmak istiyorum; yanımda olmasan da, benimle olduğunu bilmeye.
Sayfa 141Kitabı okudu
Bekliyorum... Hiç umudum yok ama yine de beklemekten vazgeçemiyorum.
... Beklemekten daha kötü bir şey varsa, o da artık bekleyebileceğin hiçbir şeyin kalmamış olmasıdır.
Sayfa 57 - Timaş Yayınları, 1. Baskı, Ocak 2024Kitabı okudu
Benimki gurur yasası. Cezamı çekiyorum. Kendi gücüme çok fazla güvendim. Kabahatim bu oldu. Yoksa senin korktuğun şey değil. Benim aradığım gençlik, güzellik gibi şeyler değildi. Seni dirilteceğimi sanmıştım. Benim için hayata bağlanırsın, diyordum. Ama sen çoktan ölmüşsün. Bu kadar aldanacağımı tahmin etmiyordum. Hep umuyor, bekliyordum…
Şimdi ise…
Sayfa 491Kitabı okudu
