Biwêj/Bêje :
📌Zengila şêr ( Ê ku şer hezdikin û her tim hewl didin ku şer çê be)
📌 Kezep miînî ( Ê ku xwe ne bawer û tirsonek)
📌 Şivanê Berazan ( Ê bêker û bêxêr)
📌 Xwe ber her baranê şîl kirin( Ê ku xwe tixe nav hebû bûyer û mijaran )
📌Piyê wê\wî erdê ne digirt ( kesê ku pir zêde şa be)
📌Kevir û kûçik dihatin xarê( êşê ke pir pir mezin were
"Ku Xwda hebe, ez dizanim ku ez ê buhuşteki wenda bikim. Lê ku Xwda tune be wê çaxê ez ê tenê jiyanekî wenda bikim" (r. 128)Ev hevoka di pexşana Hesenê Metê a bi navê Gotinên Gunehkar de derbas dibe, merî dikare bêje kurt û Kurmancî ya vê pexşanê ye.
Nivîskarê kone Hesenê Metê ku di sala 1957a li Erxenî' ya Amedê çêbûye. Ev 30
Derî vekirî bihêl kurê min wê hechecik vegerin".(150) Piştî vê hevokê bawerim hemû xwêner wê derî vekirî bihêlin bo vegera hechecikan.
Helbestvan Îrfan Amîda di berhema xwe a bi navê Derî Vekirî Behelin Wê Hechecik Vegerin de buye bersiva; helbestvanek çawa bibe romannûs?: Têgeha bigire heya şayesandin û heya ravekirina hêmanan zimanekî dewlemend(bi beje û gotinên mezinan, bi devokek nazenîn ) û helbestî kar aniye. Vegotin mina sehnê filman dîmen bi dîmen diherike. Wextekî xwêner dîna xwe didê. Kesek tevlî çîrokê bu. Xwîner pirî caran wê/î kesî qet nasnake. Çîrok her diherike paşê bere bere nasdike. Kesayet gelek hestiyarin û tenêne lê ev tenêbun û hestiyarîbun nayê wê wateyê ku bê hêzin. Kesayet hemû jî têra xwe bi hêz in û heta dikarî bejî xweserin jî . Kesayet zedetir jinin. Dayik, zarok û şervan hemû jî jinin . Jinê tena serê xwe. Jinê hember dagirker û feodala tena serê xwe. Xur jî ketibe çavê wan. Ew disa derî vekirî dihêlin bo veregera Hechecik an. Hechecik azadiya u rizgariyê sembolîze dike. U hechecik disa jina xweser û a azad. Nivîskar bi gotina Sozdarê " Em ne Smaîl in li ber kêra tu kesî xalê Osman."(211)xwêner didezaîzanîn ku em qurbanîne û xeynî hechecikên me kesî me tuneye, me devê vê kêra xwîmir xilas bike.
Nivîskar mina berhemên xwe ên berê, vê çîroka xwe li ser hêmanê jin, gel,mêrê feodal û şervana:şervanên azadîxwaz sazkiriye. Bi vê yekê netewheziya xwe dubare eşkere kiriye. Netewheziyek dijî metinger û dijî feodaliyê. Zimanê vegotinê jî di navbera zimanê helbestkî û a devokî de diherike.
Teq, teq, teq.
Dengê derî. Dengê deriyê oda otêlê ya Memduh û Celadet Began. Dana êvarê. Ro li ser deryayê, di niqta
yekbûna aso û avê de bûye weke agireke gulover. Ro,
bêdeng, diçe ava. Beyrûd di nav haziriya şevê de ye.
Dostên dilsoz, bi hev re, li balkonê rûniştine û li ser raporekê dixebitin. Raporeke li ser rewşa kurdan û neheqiyên ku li wan dibin. Ji bo Koma Milletan.
Ew li hevûdu dinihêrin. «Gelo kî ye?»
«Kî ye?»
Wan bihîstiye ku dewleta Tirkiyê mêrkuj û sêxur xistine pey wan. Ew dîsan li hev dinihêrin. Ew ji balkona
odê, bi hêdîka, tên nava odê. Dest derin bin bahlîfan.
Debançeyên reş û stûr. Gule di dêv de ne. Ew bi hev re,
ber bi derî derin. Giran , giran. Tilî li ser tetikan in.