Nöroloji ve psikoloji merakla, geri kalan her şeyden bahsetmesine rağmen, hemen hemen hiç muhakeme etme yeteneği üzerinde durmaz.
Gerek Dr. R'de gördüğümüz gibi özel durumlarda, gerekse on ikinci ve on üçüncü hikâyelerdeki gibi, Korsakov veya frontal lob sendromu olan hastalarda muhakeme etme yeteneği tamamen bozulur. Halbuki muhakeme yeteneği pek çok nöropsikolojik bozuklukların özünü teşkil eder. Muhakeme ve kimlik belki sonuç itibariyle etkilenen alanlardır ama nöropsikoloji bunlardan hiç bahsetmez!
Korsakov sendromu
Notlarıma, "sanki etrafı unutma hendeği ile çevrilmiş ve tek bir varolma anına hapsolmuş biri gibi; soyutlanmış, geçmişi ve geleceği olmayan, sürekli değişen anlamsız bir âna sıkışmış!" diye yazmışım ve "diğer tüm nörolojik testleri tamamıyla normal" gibi Korsakov sendromuna sebep olmuş sıradan alkolün yol açtığı dejenerasyon diye büyük bir olasılıkla bir değerlendirmeyi not etmişim. Notlarım, olayların ve gözlemlerin garip bir karışımı gibiydi. Bu adamcağızın içinde bulunduğu yer açısından kim, ne ve neresi gibi soruların ona ne anlam ifade ettiğini düşünmeden edemediğimi gösteren dikkatli ve madde madde tutulan notlar.
Aslında süreklilikten ve hafızadan tamamıyla yoksun olduğu dü şünülürse bir 'varoluş'tan bahsetmek mümkün olur muydu bilemiyordum.
Etkilendiğimiz, farkına vardığımız ve varlığından mutluluk duyduğumuz beş duyumuz vardır. Bu duyular duyumsanacak dünyayı bizim için yapılandırırlar. Başka duyular da vardır -gizli duyular, altıncı duyular- en az diğerleri kadar yaşamsal ama söze dökülmemiş ve farkına va rılmamış duyular. Bu duyular, bilinçdışı, otomatik ve keşfedilmesi gereken duyulardır. Tarihsel olarak da keşfedilmeleri gecikmiştir.
Viktorya döneminde "kas duyusu" olarak adlandırılan eklem ve tendonlardaki reseptörlerin vasıtasıyla bedenin, el ve ayakların ye rinin, duruşunun farkına varılması [özduyum-proprioception] 1890'lı yıllarda ciddi aydınlatılmamış yanlan vardı. Belki de uzay zorlukları ve paradoksal olanakları ile iç kulaklarımızı, vestibülerimizi ve tüm diğer bilinmeyen ve bedenimizin oryantasyonunu sağlayan reseptör ve refleksleri takdir edebileceğiz. Normal bir in san için, normal şartlarda bunların varlıkları belirgin değildir.
Ama yoklukları oldukça önemli bir etki yaratabilir. Eğer gözardı edilen gizli duyularımızda yanlış (veya saptırılmış) bir du yum varsa çok garip hemen hemen anlatılamaz; görmeyen veya duymayan birine benzer şekilde, dile dökülemez bir yaşantı geli şir. Eğer özduyum tamamıyla bozulmuşsa beden kendine kör ve sağır olur, [Özduyum = proprioception’ın, Latince kökü proprius'un belirttiği gibi] kendine sahip olmayı, ve kendini kendi gibi hissetmeyi yavaş yavaş bırakır.
Fantom
Fantomlarla ilgili hep bir kafa karışıklığı söz konusudur. Fantomlar gerekli midir , değil midir ? Konuyla ilgili literatür kafa karıştırıcı olsa da hastalar öyle değildir .
Bacağı kesilmiş birisi:
Şu hayalet bacağım bazen canımı çok acıtıyor çünkü parmakları kıvrılıyor ve kasılıyor . Gece vakti protezi çıkardığım zaman çektiğim acı protezi takınca geçiyor . O zaman ayağımı hala canlı gibi hissediyorum . Bu iyi bir fantom protezi canlandırıyor ve yürümemi sağlıyor .
Hayatımızı oluşturan şeyin hafıza olduğunu fark etmek için ufaktan da olsa hafızanızı kaybetmeye başlamanız gerekiyor. Hafızasız bir yaşam esasında yaşam değildir. Hafızamız bütünlüğümüz, mantığımız, duygumuz, hatta eylemimizdir. Onsuz biz bir hiçiz. (Sadece, annemde olana benzer bütün bir hayatı silebilecek nihai amneziyi bekliyorum.)
Sayfa 40 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Her zaman “şey” ile “ben” arasında bir savaş vardır.
Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Bilgiyi, eşit bir tutkuyla aradım. İnsanların duygularını anlamak istedim. Yıldızların neden parladığını öğrenmek istedim. Sayıların akışa hakim olmalarını sağlayan Pisagor gücünü anlamaya çalıştım."
Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Bir şeyi ne kadar iyi anlarsak, üzerinde düşünmek için o kadar az çaba harcarız. Aşinalık beraberinde ilgisizliği getirir; tekrar baskılaması devreye girer ve ilgimiz zayıflar. Eşler arasındaki ilişkinin sürekli olarak ateşlenmeye gerek duyması bundandır. Tekrar tekrar duyduğunuz bir fıkraya bir süre sonra gülmemeniz bundandır."
Sayfa 19 - Domingo YayıncılıkKitabı okudu
