Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Kornelyus
Kornelyus
@kornelyus
Yazar
Lisans
Istanbul
Beykoz, 6 Aralık
624 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Orhan Pamuk bazıların eleştirdiğinin aksine benim için bu coğrafyanın en büyük romancılarının başındadır. Her ne sebeple olursa olunsun, ona karşı önyargılı olmayı doğru bulmuyorum. Doğrularının, toplumun bir kısmından farklı olması, sanatını kötü yaptığı anlamına gelmez asla.
Son kitabı Veba Gecelerine gelince ise, gördüğüm gibi hemen onu okumak, Pamuk’un kaleme döktüğü dünyada ki yeni karakterlerle tanışmak istedim. Kitap bittiğinde gerçekten muhteşem bir yazarsın dedim Orhan Pamuk için bir kez daha. Şu bu elinden tuttu, onların değirmenine su taşıdın da Nobel aldın diyenlere inat, o Nobel senin hakkın dedim yürekten.
Beş senelik uğraşı sonucu ortaya çıkan eser harika. İçinden geçmekte olduğumuz karantina günlerine denk gelmesi de ayrı zevk belki de. Kitapta gerçekle hayal, hayalle gerçek öylesine ustalıkla birbirlerinin içine işlenmiş ki hayal olduğunu bildiklerinizin gerçek olmadığını kabul etmek size zor geliyor.
Birbirinden orijinal karakterler, bittiğinde tadı damağınızda kalan kurgusal bir dünya ve bir sonra ki kitabı Allah bilir ne zaman yayınlanacak olan bir yazar. Daha ne diyebilirim ki, çok güzeldi Veba Geceleri…
Bazen hiç büyük beklentilere girmeden okuya başladığınız kitap, sanki size bu düşüncenizin büyük bir yanılgı olduğunu kanıtlamak istercesine öylesine sürükler ki, bir sayfadan diğerine nasıl geçtiğinizi bilmezsiniz. Bir biri üzerine dizilmiş sayfalar hızla gözlerinizin önünden akıp geçer.
Bu kitapta tam manası ile böyle işte, sahaftan öylesine aldığım, yazarının dahi adını daha önce hiç duymadığım bu kitap, kendine has kurgusu ve bir birinden enteresan karakterleri ile beni kendine hayran bıraktı. Kostas Mourselas kitabında bir şey anlatırken bir bakıyorsunuz başka bir konuda, sonra da o konunun içinde başka bir konuda buluyorsunuz kendini. Tıpkı Nolan’ın filminde rüya içinde rüya görmek gibi. Fakat bunu deneyip, sonrasından toparlamayan diğer benzerlerinden farklı olarak her şeyi ustalıkla toplamasını da biliyor yazar. O kadar fazla karakter, açıkta kalacak parça bırakmadan hikayede ki yerine tam olarak oturuyor. Zamansa daha büyük ustalıkla kurgulanmış, yazar bir birinden farklı zamanın içinde karadeliklerde kaybolmuyor kesinlikle. Kitabı yazar sanki bir oturuşta yazıp bitirmiş gibi. Hayran olmaktan kendinizi alamıyorsunuz.
Lafı daha fazla uzatmadan, Yunan Edebiyatının bu güzel bir eserini okumanıza tavsiye ederek söyleyeceklerimi noktalıyorum.
Costa Gavras’ın politik sinemasın bir hayranı olarak, kitapla aynı isimi taşıyan 1982 yapımı filmi yıllar önce izlemiştim. Yakın bir zamanda da bu filmin uyarlandığı kitaba sahafta rastladım ve hemen aldım. Kitabı okurken Gavras gibi efsane bir yönetmenin, kendi tarzına göre bir film uyarlaması yapmak için ne kadar doğru tercih yaptığına bir kez
Okur Takip Önerileri
Doksanlarının başında, birinci körfez savaşının başladığı dönemlerin S. Arabistanın da geçiyor hikaye. Eğitimli bir kadın olan Münire’nin aşk yüzünden başından geçenler kitapta anlatılırken, S.Arabistan da kadın olmanın ne kadar zor olduğunu tüm çıplaklığı ile fark ediyorsunuz. Ana hikaye, bir çok yan hikayecikle güzel beslenmiş, kurgu okuyucu kendinden koparmıyor. Zor bir konu, çok fazla acıtasyona kaçmadan iyi anlatılmış.
Demokrasinin olmadığı bir toplumda kadın, daha doğrusu birey olmak ne demek diye merak edenler için, bu kitap güzel bir fırsat.
Okumayı düşünenlere şimdiden iyi okumalar dilerim.
Yazdığı tek kitapla kendini asırların eskitemediği bir yazardır Emily Brontë. Uğultulu Tepeler, içinde birçok karakterin olduğu uzun bir zaman dilimini anlatan bir romandır. Bir birleri ile ilişkili karakterler gerek fiziksel gerekse ruhsal dünyaları itibari ile öylesine güzel tasvir edilmiştir ki, onları kafamızda canlandırmakta hiç zorlanmayız. Kitapta ki hikaye ise aşk, tutku ve intikam ekseninde gelişir. Kendinizi hikayenin içine öylesine kaptırışınız ki, bir sayfadan diğerine nasıl atladığınızın farkında bile olmazsınız. Kitap bitince, Emily Brontë keşke daha uzun yaşayabilseydin ve senin kaleminden başka romanları da okuyabilseydik der insan.
Farklı milletlerin romanlarını okumak ve filmlerini izlemek o milleti tanımak için önemli bir adımdır. Bu romanda Japon insanı ve onun düşünce yapısı hakkında okuyucu ip uçları sunuyor. Tıpkı Kurusowa filmleri yada Kavabata kitaplarından nasıl Japon toplumu hakkında bilgi edinmek mümkünse, bu kitaba da böyle bakılabilir.
Sadece fiziksel olarak değil her yönü ile bizden farklı olan bir toplumda geçen bir aşk hikayesi bu kitabın konusu. Tabi ki değerlere bizden daha farklı baktıkları için hikaye bizim coğrafyamızda geçen hikayelerden daha farklı.
Japaon edebiyatından güzel bir örnek okumak isteyene tavsiye ederim.
Geçirdiği bir kaza sonucu, kazadan sonra ki hayatında hatırladığı tek şey, yaşamış olduğu son seksen dakika olan birisi ile onun evinde yarımcı olarak çalışan kadının hikayesi anlatılıyor. Adam matematikçi olduğu için kendince, aklında bazı şeyler tutmak için yöntemler uyguluyor. Kitap adam, kadın ve kadının çocuğu etrafında gelişiyor. Uzakdoğu edebiyatı okumak adına güzel bir tercih sayılabilir.
Yıllardır kitapçılarda hep Maeve Binchy’nin kitaplarını görürdüm. Gerek kitapların kapaklarında ki resimler, gerek kitapların isimleri bende hep bir albeni oluşturuyordu fakat hir türlü alıp okumak nasip olmamıştı. Sonunda Aşk Mutfakta Pişer’i alıp okudum yıllar sonra. Dışardan bakınca böylesine çafcaflı gözüken bir kitap beni neyazık ki tatmin edemedi. Maeve Binchy’nin sevenleri çoktur fakat benim tarzın değilmiş onu gördüm. Karakterlere bir türlü istediğim gibi odaklanamadım çünkü bir dünya karakter var. Hikaye benin tatmin etmedi. Anlatılan hikayeye göre kitap çok fazla uzun. Kitap bitince, bunca sayfa okumaya değdi mi bu hikaye diye sordum kendi kendime. Kısacası ben pek beğenmedim, Maeve Binchy sevenlere iyi okumalar dilerim.
Siyah Lale, Monte Cristo Kontu gibi Dumas’ın ölümsüz eserlerinden biri. Hikaye bin altı yüzlü yılların ikinci yarısının Hollanda’sında geçiyor. Kitapta bir yandan zamanın Hollanda’sında ki siyasal çalkantılar anlatılırken, diğer bir yandan da hiç bir suçu olmadığı halde hapishaneye giden bir insanın, sevdiği kadına ve emsalsiz siyah laleye olan tutkusu anlatılmıştır. Sevdiği erkek tarafından, onun gözünde ki değerinin lalenin ki kadar olup olmadığını sorgular kadın.
Okuyucu, yazarın ustalıkla kurguladığı bu dünyada, çekilen acılara karakterlerle birlikte üzülürken, duyulan sevgi karşısında onlarla birlikte yürekleri pır pır eder.
Çok güzle bir kitap, okumayanlara okumaları tavsiye ederim.
Sinemanın dahi çocuklarında biri olan Robert Rodrigez’in, henüz yirmili yaşların başlarındayken, kısıtlı imkanlarla film çekme macerasını kendi ağzından okumak çok güzeldi. Rodrigez’in imkansızlıklardan imkan oluşturma çabası, okuyucuya istersen sende başarabilirsin duygusunu veriyor. Günümüzde önemli bir film olarak kabul edilen Desporado’nun ispanyolca ilk versiyonu El Mariachi ne fedakarlıkla ortaya çıktığını kimi zaman eğlenceli kimi zaman duygulanarak okuyorsunuz. Sırf sinemaya ilgi duyan değil, başarıya giden yolu tüm adımlarını ilk ağızdan duymak isteyenler için güzel bir örnek.
Okumayanlara tavsiye eder, iyi okumalar dilerim.
Osmanlının son doneminde Fransa’da bulunup, havasından suyundan istifade etmiş olan olan kitabın ana karakteri Meftun beyin orada görüp duyduklarını memleketinde uygulamaya çalışması kitabımızın konusunu temel olarak teşkil etmektedir. Frenk usullerinin ve adetlerinin memleketimizde uygulamaya koyulmaya çalışılırken ortaya çıkan durumun vahameti, bir yandan okuyucuya güldürü unsurları sunarken diğer bir yandan da tregedyanın dik alası gözler önüne serilir. Frenk gömleği, Türk ruhuna ne kadar yakışmadı sorusunun cevabıdır bu kitap esasen. Kitapta okuyucu, yazıldığı dönemin ruhunu bulacak, hikayenin verdiği mesajla içi sıkılıp, bu gibi olayların ortaya çıktıklarında olası vehameti hakkında fikir sahibi olacaktır. Kitabı okumayı düşünenlere acizane tavsiyem sadeleştirilmemiş metinden okumaları, daha fazla tad almalarını sağlayacaktır diye düşünüyor, iyi okumalar diliyorum...
Kitabı okumaya başladığımda bu kitabın “Git Kendini Çok Sevdirmeden” isimli ilk kitabın devamı niteliğinde olduğunu bilmiyorum. Yazar karakterleri hiç tanıtmadan direk hikayenin içine girişinden gerçi bunu anlamam gerekiyordu ama her halde yazar olayı böyle kurgulamış, karakteri olaydan sonra kademeli olarak tanıtacak diye düşünüyordum. Durum böyle değilmiş neyse ziyanı yok. Hikayenin gidişatından zaten karakterlerin daha önce başına gelenlerinin bir çoğunu anlamış oluyorsunuz. Genel olarak kitap beni tatmin etti mi sorusunu maalesef pek olumlu cevap vereceğim. Ne var ki kitapta birçok altı çizilecek kadar güzel cümleler var. Ne diyelim bazı kitaplarda hikayeyi beğenir bazılarında ise yazılmış cümleleri beğenirsiniz. Bu kitapta böyleymiş, okuyacak olanlara şimdiden iyi okumlar dilerim.
Miguel de Unamuno'nun bu kitabı içinde kimi uzun kimi kısa on tane hikaye barındırıyor. Hikayelerin bir kısmı, özellikle aşkla ilgili olanları insanın içine işliyor, kendinizi İspanya'nın sıcağı yüzünüze vurmuş, karşınızdakine beslediğiniz derin duygular sizi kavuruyor gibi hissediyorsunuz.
Behçet Necatigil'in çevirisi o kadar iyi olmuş ki. Okurken eserin orjinal dili olan İspanyolcadan okuyormuş gibi duygu yoğunluğuna erişiyorsunuz.
Hikaye sevenlere tavsiye eder, iyi okumalar dilerim...
İçinden geçmekte olduğumuz, modern tıbbın bir çok alanda ileri sevilere gelmiş olmasına rağmen, gözle görülemeyecek zerrelerde kaldığı acziyet önümüzde dururken, alternatif tıptan faydalanmaktan başka çıkar yol yok gibi görünüyor. Bu kitap insanı doğala daha da doğrusu özüne bir yolculuk yaptırıyor. Bir çok hastalığın günümüzün hayatımızı kolaylaştıran maddelerinden kaynaklandığını söyleyip, doğal ve insanın özüne en faydalı olan yöntemleri gösteriyor.
Devlet Ana’yı okuduktan sonra Kemal Tahir’ın muhteşem romancılığına bir kez daha şahitlik ediyorsunuz. Daha Önce Kemal Tahir’in Esir Şehir üçlemesini okumuş, bilinmezliklerle dolu yılları anlatışına hayran olmuştum. Daha çok Kemal Tahir okumam gerektiği düşüncesi ile bu kitaba başladım ve kitabı bitirdiğimde ona olan hayranlığım bir kat daha arttı. Osmanlının kuruluş yıllarını dökümental bir dile kaçmadan, yan karakterler üzerinden hikayeyi kurgulayarak, sıkıcılıktan uzak bir dille nadide bir eser kaleme almış. Hikaye o kadar güzel anlatılmış ki, hep bir merak dürtüsü sizi bir öteki sayfayı okumaya yöneltiyor. Benim acizane tavsiyem, okumayan kalmasın derim…
