Hatice Kübra Kısa
@kubraksaa
oda arkadaşına oyun oynamış bir deli kadar mutlu.. | A.C.Z
Yüksek Lisans
12 okur puanı
Ağustos 2019 tarihinde katıldı
“Adına savaş denen şey yeryüzünün herhangi bir noktasında başlayıp herhangi bir noktasında bitmezdi. Her şey gibi o da insanda başlayıp insanda biterdi.”
“...hiçbir şey olup bitmiyordu ve demek her şey bitmeyen bir zamanda daha doğrusu zamansızlıkta biteviye yaşanıp duruyordu.”
“Birilerinin mucizesi olmak lazım...”
Okur Takip Önerileri
“...zaman çok çabuk geçmiş, ruhu yaşlanmaya vakit bulamamıştı.”
“Baba, gözaltılarındaki torbalarda yorgunluk biriktiren kederli göçmenidir evimizin.”
TimaşKitabı okudu
“Biliyorum ki insan, ölünceye kadar kendi cevapsız sorusunun çengelinde asılır, ölünceye kadar kendine mağlup olur. Kaç kere insanın içine daldırdım kalemimi, kaç kere o çengele asılan sorunun damarlarından kan aldım. Ama yine de hakikat, yazılmamış, bomboş yaprakların üzerinde duruyor. Keşke, bir tek o yapraklarda ne yazıldığını çözebilseydim...”
TimaşKitabı okudu
“İnsanın en dürüst anları, kendisine kendisinden başka kimsenin kalmadığı anlardır. Böyle anlarda vicdanının azabıyla da konuşabilir insan, azap çeken vicdanıyla da...”
TimaşKitabı okudu
“Hasar: annemin ölümü üzerine babamın başına gelen şey.”
“Anlamak bir anlamda büyük bir hayal kırıklığı değil miydi? Anlayınca mutmain olacağını zannederdi insan, oysa anlamak sınırının haddinin de farkına varmak demekti. Anlamak, anlayamayacağı milyonlarca şeyin varlığını keşfetmek demekti.”
“Kalbim burkuldu, zihnim eğrildi.”
“Hakikat tektir. Bin surete girer. Sana tanıdık geleni görürsün de bildim dersin. Doğru diye bin şey vardır, hepsi de bir hakikate hizmet eder. Sen bin doğruyu bilirsin, ama tek hakikati kaçırırsın.”
“Bazı şeyleri vermeden, bazı şeyleri bulamazsın, bazı şeylerden vazgeçmeden, bazı şeylere sahip olamazsın, dedi adam. Dünya ayağına bağdır insanın.”
“Geçmişin bir ânına takılıp kaldığında, o an bir yük olmaya başladığında o anı aktarabileceğin bir şeyler yapmayı başarabilirsen, mesela yazarsan belki kurtulursun.”
Sayfa 89Kitabı okudu
