Birbirinizi o kadar kırmış, o kadar incitmiş, o kadar üzmüş, çiçeklerinizi öyle hoyrat çekip kopartmışsınız ki yüreği güzel bir insana denk geldiğinizde kabullenemiyorsunuz, istemeden de olsa içinizde o çirkinlik öyle yer etmiş ki istiyorsunuz ki karşınızdaki de illa ki çirkin olsun. Bırakın birileri de güzel kalsın, bırakın sizin içiniz kirlendi diye herkesin ki kirlenmesin, bırakın dünyada üç beş güzel yürek gitmeden çiçek açsın, kokusunu miras bıraksın.
Sabahattin Ali şu muazzam cümleyi kurmuş: "Kimseyle hiçbir konuda yarış halinde değilim. Kimseden akıllı, kimseden güzel ya da kimseden iyi olma gibi bir iddiam yok. Kimse için 'en' değilim, 'daha' değilim. Bu devasa iddiasızlığın verdiği özgürlüğün hastasıyım..."