Büşra Öztürk
@maaviden
İnstagram/ @skyand_star
19 okur puanı
Ekim 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
“Çalışmaktan başka her şey yasaklanmıştı; sokakta yürümek, eğlenmek, şarkı söylemek, dans etmek, buluşmak, her şey yasaklanmıştı...”
Doğduğu yerin dışına çıkamayanları hayat tıpkı sigara gibi her gün yavaş yavaş öldürür.
"huzur ve başarı sürekli kontrol altında tutulması gereken vefasız kader yoldaşları gibidir"
Okur Takip Önerileri
Acı katlanılamaz hale geldiğinde gözden yaş akmazmış.
Sayfa 148Kitabı okudu
'Gerçekten başımıza gelenlerin çoğunu unutuyor muyuz? Geçmişin bu parçasının tohum görevi görmesi daha doğru değil mi, budalaca terk ettiğimiz bir kadere doğru bizi yeniden yönlendirecek, kime ait olduğu bilinmeyen bir inisiyatif? Züğürt tesellisi. Evet unutuyoruz. Böyle olması daha iyi.'
Aşk hiç bitmez; zamanın götürdüğü her şey çekilir, geçer gider , kurur, kaybolur ama eğer gerçekten var olmuşsa aşk mutlaka kalır!
Sayfa 271Kitabı okudu
"insanlık öldü mü?" Dedim
"Yok," dedi, ölmedi, ölmedi ama, bir şeyler oldu, başka yerlerde sıkıştı kaldı herhalde?"
Kusursuz metin diye bir şey yoktur. Tıpkı kusursuz umutsuzluk diye bir şeyin olmadığı gibi.
Dünyanın sonunun geldiği gün kahraman olacak kişi, evinin önüne taburesini atıp sakin sakin her şeyin yok olmasını bekleyecek olandır.
.. sorunlarımızı yaratan diğer insanlar ya da dış dünya değil, kendi zihnimizdir. Bu, neredeyse kesintisiz bir düşünce akışına sahip olan, sürekli geçmişi düşünüp gelecek hakkında endişelenen zihnimizdir. Biz büyük bir hata yapıp zihnimizle özdeşleşir, onun biz olduğumuzu düşünürüz, oysa gerçekte biz çok daha büyük bir varlığızdır.
En kusursuz cinayet budur; yaşama sevincimizi kimlerin öldürdüğünü, bunu hangi güdüyle yaptıklarını, suçluların nerede bulunacağını bilemeyiz.
Bırak hayat bir nehir gibi aksın; olumlu düşün ki her şey olumlu olsun; dünyadaki kötülüklerin kaynağı olumsuz düşünmektir.
Sayfa 29Kitabı okudu
Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar.
Sayfa 69Kitabı okudu
Aşk kuşkusuz bütün yanılsamaların en ciddisiydi; vazgeçemediğimiz, bizi içimizden kavrayan bir hastalık.
Ben bir akvaryumum, camım düz ve parlak, suyum berrak. Hiçbir şey ve hiç kimse bana nüfuz edemeden sezgimin su yosunları sağa sola sallanıp duruyor. Bu camdan kafesin içinde aydınlık, şeffaflık varsa, tecrit, sessizlik ve ıstırap da var. Bazı yaralar asla kabuk bağlamıyor, özellikle su ortamında.
Çok geceler geçirdim altında penceresinin
Kendimle savaşarak pençesinde içgüdülerimin
Tanrı'ya yakarır sorarım, " Bu hale nasıl geldim," diye
Mecburum öldürdüğümü sevmeye, sevdiğimi öldürmeye...
Sayfa 56 - Can YayınlarıKitabı okudu
