Izdırabın verdiği intibah zamanlarında kendi kendini aldatmak başkalarını kandırmak kadar basit değildir ve insan kendi içindeki adaletten ürkmeye başlar.
Bir şeyi yapmak günah olabilir… Lakin düşünmek öyle değil… Zihni faaliyetinden kim men ve hususen bu kabahatinden dolayı kim muâheze edebilir? Oradan harice çıkmayan tasavvurât ne eşkâl ve mahiyette olursa olsun buna kanun bile müdahele edemiyor...