Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Hilal
Hilal
@muallimehanm
Profilinde 0 kitap gördüğüm kişileri takip etmiyorum.
Takibi bırakanları takipten çıkıyorum. Takipçi kasma niyetiniz varsa takip etme zahmetinde bulunmayın.
64 okur puanı
Kasım 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Açıkçası bir yerden sonra kitap ilerlemedi. Zor bitirdim desem yalan olmaz ki Kafka’nın Dava ve Dönüşüm kitaplarını okudum ve hayran kalmıştım. Şato’nun konusu güzel. Bir şato var. Ve insanlar ne şatosuz yapabiliyor ne de şatoyla. İdare yönetimler arasındaki iletişimsizlikleri ve insanların iç dünyasını güzel anlatmış Kafka. Ama bazı dışavurumlar fazla uzundu. Bu da haliyle beni sıktı. Yine de okunur mu okunur. Ama benden bir tavsiye Dava ve Dönüşüm’den önce okuyun eğer onları okumadıysanız.
İnsanlara kolay kolay “hayır” diyemiyorsanız elinizin altında olması gereken bir kitap. Bu konuda yüzeysel kitaplar var. Ama bu kitapta detaylı anlatılmış. Sınır koyma konusundaki problemlerin çocukluğa kadar inebildiğine kadar her şeyden bahsedilmiş. İş, ev, çocuklar, arkadaşlar kısacası hayatınızın her alanındaki insanlara koymanız gereken tüm sınırlar örneklerle anlatılmış. Yabancı bir yazarın kitabı olduğu için aşina olmakta insan önce bir zorlanıyor. Ama yine de herkesin okuması gerekiyor.
İnsan Ne İle Yaşar?dan sonra okuduğum ikinci Tolstoy kitabı oldu. İnsanın içindeki ölmüş kişiliğin yeniden dirilmesini anlatan harika bir kitap. Nehlüdov’un tek isteği zamanında onun yüzünden hayat kadını olmuş orada da iftiraya uğrayıp hapse düşen Katyuşa’yı kurtarmak ve onunla evlenmekti. Ama bu süreçte öyle şeyler yaşadı ki zengin ile fakir arasındaki o büyük uçurumu gördü. Daha önce hiç bilmediği, görmediği şeylere şahit oldu. Adaletin nasıl olmadığı ve sadece zenginler için nasıl çalıştığı dolu dolu anlatılmış. Kitap öyle devam etti ve bitti ki sanki bitmeyecek gibi sanki Tolstoy daha çok şey söylemek istiyormuş gibi hissettim bir an. Nehlüdov’un ruhundaki dirilişin yükselişini görmek için okumalısınız.
Okur Takip Önerileri
Kitabı büyük beklentilerle okudum ama çok hayal kırıklığına uğradım. Kitabın tek güzel yanı akıcı olmasıydı. Gerçek tarihten az şey gördüm. Okurken gördüğüm asıl şey aslen İranlı bir yazarın Melikşah ve Alparslan ile ilgili yazdığı komediler. Sanki Türk düşmanlığı yapmış gibiydi. Anlamadım. Belki kurgu romandır ama neticede bir tarihi roman ve tarih bilmeyen biri şunu okusa aa öyle mi diyecek? İnanacak. Bizim insanımız her şeye inanmaya açık zaten. Bazı kısımlar hem rahatsız etti hem de güldürdü.
Bir diğer nokta kitap üç bölümden oluşmuş. İlk bölüm Ömer Hayyam, ikinci bölüm Hasan Sabbah üçüncü bölüm yazarın Rubaileri arayış macerası. Yani böyle üç bölümden oluşup tek kitapta toplanacağına üçüncü bölüm ayrı kitap olsa daha mı mantıklı olurdu acaba? Bir bütünlük olmamış böyle ve sona doğru sıkıldım açıkçası.
Tarihi iyi biliyorsanız okuyun derim. Onun dışında tarihi bilginiz yoksa kesinlikle okumayın. Kafanız karışır.
Sizin ihtiyacınıza göre yazılmış bir kitap. Özellikle mükemmelleyitçi, ya hep ya hiç diyen, herkesin işine koşan, iki yalnızlık yaşayınca tüm hayatınızın bittiğini düşünen depresif insanlardansanız kesinlikle okumanız gerekir. Şahsen okurken kendimden çok şey buldum. Ve bana gayet iyi geldi. Mükemmelleyitçi ve griye yer vermeyen biri olarak şimdi daha farklı bakıyorum ve düşünüyorum. Serhat beyin karşılaştırma yaparak yanlışın ve doğrunun ne olduğunu açıklaması da çok iyi olmuş. Çünkü bu tip kitaplarda genelde olan ve olması gereken pek yazılmaz. Üzerinden geçilir. Diğer kişisel kitaplarından daha üst seviyede bana göre ve üzerinde yazdığı gibi gerçekten kendine yardım kitabı.
"Kapitalizm çocuk kitaplarına yansısaydı nasıl olurdu?"nun kitabı aslında Momo. Günlük hayattaki koşturmalarımızın çok para kazanmak, boş şeylerle uğraşmak ile zamanla vaktimizi en sevdiklerinizle paylaşamamazı, en yararlı uğraşlarla ilgilenememizi güzel anlatmış.
Duman adamlar sistemin elçileri. Aslında her gün bize yansıtılan kimi zaman televizyondan, kimi zaman internetten, sosyal medyadan "Şunu yap sen de şöyle ol. Hadi ne duruyorsun? Sen de çok kazan." diye beynimize işleyen reklamlar gibi geldi bana. Hora Usta tüm zamanların sahibi. Aslında bir nevi Tanrı gibi tasvir edilmiş. Kimsenin onun olduğu yeri bulamaması bende bu çağrışımı uyandırdı. Momo, toplumun böyle reklamlarına inanmayan kişisi. Sisteme karşı çıkanlardan. Sevdikleri yanında olsun ona yeter. Kendi yağında kavrulur gider. Çok para, çok kazançla ilgilenmez. Ama sisteme karşı çıktığı için de göze batar. Dışlanır. Güdülmeyen koyun çobanını sinirlendirir neticede..
Sakin bir hayat sürerken modernizme yönelmeye başlanması Zülfü Livaneli'nin Son Ada kitabını da hatırlattı bana. Ama bir çocuk kitabı olarak özgün olması, akıcı olması ve içeriğinde bol bol mesaj bulunması ile kesinlikle herkesin kütüphanesinde olması gereken bir kitap. İyi okumalar.
10/10 puan verdi
Bu kitabı yıllar önce okumuştum. Benim örtünmemde etkisi çok büyüktür. Tesettür için nice araştırmalar yaptım. Kimlere ne sorular sordum da çoğu cevapsız kalmıştı. İstiyordum ki birileri, bir şeyler beni ikna etsin. Sorularıma cevaplar versin. Mantığıma yatsın ben de örtüneyim. Hanım kardeşlerim aranızda böyle olanlar varsa mutlaka bu kitabı okusun. Hatta örtülü hanımlar da maneviyatını geliştirmesi açısından okuyabilir. Şahsen ikinci defa okumayı düşünüyorum. Allah razı olsun Nuriye hanımdan.
Kral Kaybederse kitabını çok duymuştum çok güzel olduğunu söyleyen arkadaşlarımdan duyarak kitabı okumak istedim. Gülseren Budayıcıoğlu'nu pek sevemedim aslında. Dramatize konulardan hoşlanmadığım için sanırım. Her yerde kitaplarını görmekten, televizyonda kitaplarından uyarlanan dizilerin sürekli karşıma çıkmasından artık gına gelmişti. Yine de okumak istedim belki önyargım kırılır diye.
Kitap fazlasıyla akıcı bir kitap alıp götürüyor. Aslında çok fazla da mesaj var kitap içinde özellikle de ailelere anne babalara. Çünkü anne babanın çocuk üzerinde ektiği her tohum çocukla birlikte büyüyor. Sadece çocukluğunu değil yetişkinliğini de etkiliyor. Kenan ve Fadi üzerinde konu çok güzel anlatılmış. Çok buhranlı değildi ağlatmaya dayalı olsaydı dizilerdeki gibi yarım bırakırdım muhtemelen. Sona doğru biraz uzadı konu o yüzden sıkıldım. Zar zor okudum. Yazar üzerindeki önyargımı biraz kırdı diyebilirim. Akıcı kitap arayan okuyabilir.
İlk gördüğümde "Amaaan yine bildik kişisel gelişim kitaplardan biri daha." diyerek almak istemediğim, alınca da aylardır kitaplığımda öylece duran kitaplardan biriydi. Ama şimdi okumakta geciktiğime pişman olmadım desem yalan olur.
Gerçekten de kafaya takmamamın ustaca nasıl yapılabileceğini anlatmış Mark Manson kitapta. Ama bunu yaparken sabah uyanınca berbat da olsan aynaya gül, amuda kalk şeklinde anlatmamış, gerçekleri kabullenme şeklinde anlatmış. Diğer kişisel gelişim kitaplarına nazaran biraz daha farklı yaklaşmış. Aslında hepimizin bildiği ama çoğu zaman reddettiğimiz veya bastırmaya çalıştığımız yanlışlarımız, hatalarımız, korkularımız, başarısızlıklarımız üzerinden gitmiş. Bunların olduğunu kabul ederek başarıya, huzura nasıl kavuşulur bundan bahsetmiş. Bu yönden çok beğendim. Acılar acıtır ama gerçektir de bunları görmemiz lazım. Diğer yönden kendi hayatı ile ilgili anlattıkları da çok etkiledi beni. Ve en vurucu nokta ne olursa olsun nasıl yaşarsak yaşayalım ölümlü bir dünyada yaşıyor olmamız oldu. Dertler, sıkıntılar, güzellikler, zenginlikler elbet bir gün son bulacak...
Özümseyerek okunması gereken kitaplardan.
Aslında her insanın kütüphanesinde bulunması gereken bir kitap. Ders niteliğinde bir eser. Gençler günümüzde de geçmişte de asri hayata fazlaca imrenmiştir. Oradaki sahte hayat hep cazip gelmiştir. Çünkü asri hayat basittir. Orada her şeye ulaşmak kolaydır. Fakat doğu kökenli hayatta bu böyle değildir. Sınırlar mevcuttur. Bu sınırların olması gençlerin özgürlüklerinin elinden alınması olarak yorumlanmıştır. Fakat insanlar bazı değerleri unutur: samimiyeti, vefayı, ahlakı. Bu sınırların yanında tüm bunlar yer almaktadır. Batının göz boyacılığı ve doğunun ona göre kasvetli havası arasında kalan Neriman'ın hikayesi. Fatih-i Harbiye. Okuyun kendinizden de bir şeyler bulacağınıza eminim.
İmamı Gazali'nin eserlerini incelemek haddimize değildir belki ama birkaç not söylemek gerekir üzerine...
İslam hakkında bilgi almak isteyen ve bu yolda yürümek, ehli sünnet olmak isteyen kişilerin okuması gereken ilk kitaplar arasında yerini alır İmamı Gazali eserleri. Bu kitapta da ne güzel konuya değinmiş. Tefekkür...
Biz insanoğlu bakarız ama görmeyiz. Görsek hissetmeyiz. Şaşırmayız. Bilim insanları bir robot yapar ağzımız açık kalır da kendi vücudumuza bakıp bir hayret içine girmeyiz. Yağmur yağar kar yağar yağışına bakarız ama nasıl yağıyor bunlar diye bir oturup düşünmeyiz. Her kar tanesinin şekli farklıdır. Hayrete düşmeyiz. Çevremizi görürüz ama ilerisini göremeyiz. Haliyle şükrümüz de eksik olur. Bir karınca bir binanın bir kısmına yuvasını yapar. Sadece orası ile ilgilenir sığındığı bina varmış yapan varmış aklına gelmez.
İnsanoğlu da bunun gibidir. Dünyada bulunduğunu bilir de nereden geldiğini düşünmeye üşenir.
Tefekkür sadece düşünmek değildir. Yaratılan üzerinden Yaradanı düşünmektir. Yaratılanda yaradandan bir parça olduğu için insan her yaratılana baktığında yaratıcısını hatırlamalıdır. Şükretmelidir.
Nitekim Peygamber efendimiz Hz. Muhammed S.A.V. "Bir saatlik tefekkür bin yıllık ibadetten hayırlıdır." demiştir.
Burjuva sınıfı bir kıza aşık olup ona yakışmak uğruna kendini geliştirmeye çalışan, yazar olmak için çabalayan, burjuva sınıfına yükselmek için elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışan, fakir bir denizci Martin Eden'in trajik hikayesi.
Kitap harikaydı. Beni benden alanlar arasında yerini aldı. Fakat kitapta bazı noktalar beni daha bir benden aldı. Kitapta beni vuran nokta güzel dünyamda hiçbir şeyin değişmemiş olması oldu. Düzenbaz, riyakar, ikiyüzlü insanların el üstünde tutulmaları o yıllarda da varmış demek ki. Yılların önemi yok. İnsan aynı insanmış.
Beni güldüren de tahsilli önemli kişilerin ortaokul terk Martin Eden'in konuşmalarına değil cevap verememek anlamamalarıydı. Acaba bunun nedeni uzun yıllar eğitim almanın sonucunda beynin bilgiyle dolması mı yoksa bu zatların "Zaten eğitim hayatımı tamamladım, profesörüm önemli biriyim de zenginim keyfim de yerinde. Neden düşünmeye devam edeyim sorgulayayım ki?" mantığı mıydı? Sanki ikincisi daha uygun.:)
Üzüldüğüm ise ah Martin Eden ah ki ne ahh.:(
Her neyse Martin Eden hayatı tümüyle içinde barındıran bir kitap. Hayatı her yönüyle tanımak istiyorsanız buyrun okuyun.
15 yıl önce satın alıp elime alıp alıp bıraktığım memlekette okunacak kitap göremeyince elime alıp bari bunu okuyayım dediğim kitap. Geç kalmışım okumakta. Bu kadar başarılı olacağını tahmin etmemiştim.
Çekingen bir kişilikle bence yapmaması gereken bir mesleği yapan bir doktor ile kilise eğitimi almış içindeki tutkuları arzularını bastırmış bir taşra kadınının evliliği. İki zıt kutup.
Aslında sadece basit bir aldatma kitabı değil. İnsanın adım adım nasıl bu hale geldiğini gösteren bir kitap. Madam Bovary'nin bizdeki Aşk-ı Memnu kitabının esinlenildiği kitap olduğu söylenir.
Emma'nın ruhsal ve psikolojik çöküntüsü çok iyi anlatılmış. Kocasından gereken ilgiyi göremeyen Emma umudunu başka kollarda arar. Ama bence en kötüsü kocasının Emma'nın çöküşünü görememesi. Açıkçası kitabı okurken Charles'a müdahale etme isteği doğuyor insanın içinde. Charles'ın Emma'nın her sinirini sinir hastalığına bağlaması kendinde hiç suç bulmaması kitabı okurken beni sinirlendirdi. Evlilikte iletişimsizliğin ardından gelen ihanetin ve en sonunda yokuştan yuvarlanan bir kadının hikayesi Madam Bovary.
Hem bir eğitimci hem de bir insan olarak okudum. Kitabın başlarında eğitim sistemindeki ezberciliği o kadar güzel tanımlamış ki sayfa 18'e bir süre bakakaldım tabi ister istemez kendi ülkemle de karşılaştırdım. Elias Rukna'nın klasik öğretmen tiplemesi ve öğrencilerin bundan sıkılmaları eğitim sisteminin başlıca sorunlarından. Açıkçası okurken bir el atmak istedim Elias'a derse renk vermesi için.
Elias hep arka planda kalmış ikinci insan tiplemesi ile karşımıza çıkıyor. Karısının bile kendisini sevip sevmediğinden emin değil. Korkuyor gerçeklerle yüzleşmekten korkuyor. O yüzden hep susmuş. Ve bu susması bir süreden sonra patlak veriyor. Şemsiyeden hıncını çıkarması da bu öfke patlamasının sonucu.
Herkesin özellikle de eğitimcilerin mutlaka okuması gereken bir kitap. İnce bir kitap ama anlamda ağır bir kitap. Okurken sizi rahatsız eden bir şeyler oluyor. Sanırım bu da kitabın başarısını gösteriyor.
Srebrenitsa olayını hep duyardım. Ama detaylı olarak bilgim olmadı hiç. Sinan Akyüz'e böyle bir kitap yazdığı için önce çok teşekkür ederim. Genelde kitapları sıkıcı bulduğumda atlaya atlaya okurum. İlk defa bir kitabı akıcılığına, güzel anlatımına rağmen atlayarak okudum. Çünkü çok rahatsız oldum. İnsanların canice öldürülmesi kadınların tecavüzlere uğramaları, kaç yıllık komşunun, dostun düşman olması, sırf Müslüman diye Boşnakların gördüğü eziyetler, Sırpların Pis Türk diye Boşnaklara hakaret etmeleri ve bunların hepsinin gerçek olması canımı çok acıttı okurken. Sinan Akyüz'ün dilini sevdiğim için ve içinde büyük bir emek olduğu için puanımı yüksek verdim.
