Leyla ile mecnun dizi
Fırçam ve renk renk boyalarım var. Alev alev dolanıyor içimi çizme isteği. Aslolan çizmek değil, özlem. Bir yol çiziyorum, giderek daralan, perspektif bilmediğimden değil, gözlem. Yollar uzakta daralıyorlar, bunu uzun otobüs yolculuklarından biliyorum. Bir kız çiziyorum yolun başına, eline bir çanta veriyorum, okula gitsin, okusun hasbam. Uzun uzun saçlar çiziyorum, işi ne, taransın yosmam. Sonra resme bakıp basıyorum şarabı bardağın gözne, bardağın gözünün tam neresi olduğunu çok iyi bilmeyerek. Seviyoruz ya, içmek gerekli. Kız çıkıp gidiyor resim kağıdından. Fırçalarımı kırıyorum, boyalarımı atıyorum gayya kuyularına. İçindeki çizme isteğini bir ressama ciro edip basıyorum şarabı bardağın gözüne... Bardağın gözü olmaz. Çekmece mi bu? Çekmecenin gözünün de bir şey gördüğü söylenemez. Kendin yarat dertleri, kendin üzül, delikanlı bir felsefe
İnsanın mutlaka inancı olmalı ;
İyiliğe inanmalı, güzelliğe inanmalı, sevmeye inanmalı…
Sebepsiz yere mutlu olabilmeyi başarabilmeli insan, kendini mutlu edebilmek için başkalarının mutluluğuna sevinebilmeli…
Herhangi birinin söylediği için değil, takdir toplamak için değil, mutlu olabilmek için iyiliğe inanmalı insan.
Yaşlı bir amcanın elinden
Bir Tereddüdün Romanı
"Kitap. Nasıl diyeyim... İçinde yaşadığımız ev gibi olmalı, vatan gibi olmalı, ona alışmalıyız, bağlanmalıyız, köşesini bucağına gayet iyi tanımalıyız, her noktasına hatıralarımız karışmalı. Değil mi? Bir musiki parçası gibi... Her vakit başka başka eserler okuyanlar, iki üç günde bir dostlarını, evlerini, vatanını değiştiren insanlara benzemezler mi?Belki bunun için her yerde pek çok kitap çıkıyor, fakat iyileri ne kadar az."
Okur Takip Önerileri
Pembe Fili Düşünme
Yaklaşık 2500 sene önce simyacılar yüzlerce yıl metal gibi bir sürü maddeyi altına dönüştürmeye çalıştılar. Fakat ne yaptılarsa olmadı. Yeterince çalışmadıklarından, yeterince akıllı olmadıklarından, yeterince çabalamadıklarından, “istemediklerinden”değil üstelik… başaramadılar çünkü metali altına dönüştürmek mümkün değildir.
Hangi stratejiyi başvurursam başvurayım Hissetmek istemediğim duygularımı, düşünmek istemediğim düşüncelerimi yok edemedim, dönüştüremedim. Üstelik sorun bende değil, çözüm gördüğümdeydi. Hayatımı geri kazanmak için, bana rahatsızlık veren, acıyı veren olumsuz duygu ve düşüncelerden kurtulmaya çalışmak çözüm değil, sorunun ta kendisiydi.
Sayfa 40 - inklap
Doğunun Limanları
Ölümü son çıkış olarak düşüneceksin bilki kimse seni bundan alıkoymaz ve tamda bu nedenle elinin altında olduğu için onu yedekte tut sonuna kadar. Diyelim ki geceleyin bir kabus gördün. Bunu bir kabus olduğunu başını oynattığın anda kurtulabileceğini bilirsen herşey daha kolay, daha çekilir hale gelir,hatta bir bakarsın ilk başta en korktuğun şeylerden zevk alır olmuşsun.hayat seni istediği kadar ürkütsün, canını yaksın,en yakınların çirkin maskeler taksınlar...hayat bu, de kendi kendine, ikinci kez çağırılmsyacağım bir oyun, bir zevkler ve acılar oyunu, bir aktör ve bir gözlemci olarak sonuna kadar oyna, gözlemcilik daha iyidir, ne zaman istersen bırakabilirsin. Beni sorarsan '' imdat çıkışı'' sayesinde ayaktayım.
Çünkü emrimde,ve onu kullanmayacağımı biliyorum. Ama ahiretin anahtarı bende olmasa kendimi kapanda hissederdim, derhal kaçmak isterdim!
Dogs of Berlin
özgür iradeye inananlar daha önce ne aşık olmuştur nede birinden nefret etmiştir''
''korku,öfkeyi;öfke,nefreti;nefretse acıyı doğurur.''
bab’Aziz nasır hemir iran/tunus yapım
beni mi bekliyordun?
-ölümüme şahit olman için.
-neden ben? Ben ölümden çok korkarım...
-kesinlikle
-anne karnında karanlıktaki bebeğe denseydi ki : '' dışarıda aydınlık bir dünya var yüksek dağlarla dolu büyük denizleri olan dalgalanan düzlükleri olan çiçekleri açmış güzel bahçeleri olan dereleri olan yıldızlarla dolu bir gök yüzü ve alevli güneşi olan... Ve sen bu mucizelerle yüzleşmek yerine karanlıkla çevrilmiş oturuyorsun '' Doğmamış çocuk bu mucizeler hakkında hiç birşey bilmediği için hiçbirine inanmayacaktır tıpkı ölümü karşılarken bizim gibi işte bu yüzden korkarız
-ölüm her şeyin sonu olduğu için içinde ışık barındırmaz
-ölüm nasıl olur da başlangıcı olmayan bir şeyin sonu olur?
-Hassan, oğlum
-benim düğün gecemde mutsuz olma
-düğün gecen mi?
-evet sonsuzlukla olan evliliğimin. Artık zamanı geldi emi yalnız bırak. Daha sonra vicudumu kumla kapatmak için gel.
Bab'Aziz
Hiç beklemediğiniz bir anda o çıkıp gelir bir parça.
Nereye koyacağınızı bilemezsiniz hayatta kabullendiğinizi düşünürsünüz hatta görmezden gelirsiniz ama sadece kendinizi kandırırsınız.
Bilmelisiniz ki siz istedikten sonra hayatta yapamayacağınız yada başaramayacağınız hiç birşey yoktur hiç beklemediğiniz bir anda o çıkıp gelmiştir.
Ve hayat suprizini de en sona saklar bir çocuk gelir peki bu çocuk hayatınızın bir parçası mıdır?
Yada hayatınızda yeri her zaman hazır mıdır?
Şeker Portakalı
Onu düşünmekten kendimi alamıyorum . Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum . Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değil bu . Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi . Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan , yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi .
Şarkısı Beyaz
Bazen hayatınızı bir mengenede bulursunuz ;çırpındıkça dibe vurursunuz bazen sizi içine çeken karanlığın devasa kıskacına kendinizi bırakıp utancın utanç olduğunu unutarak ve ulaşarak yaşamaya koyulursunuz
Bazen de düşlerimize tutunup yola çıkar reddettiğiniz ne varsa '' köküne kibrit suyu"
Diyerek bütün köprüleri atıp kendi çizdiğiniz ufukta oturursunuz utancın utanç olduğunu unutarak yaşamak yerine acının acı olduğunu unutmamak pahasına kendi hayatınızın derleyeni yön vereni olursunuz...
Çünkü bir böcek gibi yaşıyorsanız hayatta bir böcekmişsiniz gibi davranır size ne birilerinin beni yönetmesine nede hayatın bana bir böcek gibi davranmasına izin vermeyecektim
Puslu Kıtalar Atlası İhsan Oktay Anar
Bu dünyada insanların korktuğu tek şey öğrenmekti.acıyı, susuzluğu ve üzüntüyü öğrenmek onların uykularını kaçırıyor,bu yüzden daha rahat döşeklere, daha leziz yemeklere ve daha neşeli dostlara sığınıyorlardı. Dünyaya olan kayıtsızlıkları bazen o kenteye varıyordu ki, kendilerine altın ve gümüşten, sevk ve sefadan, lezzet ve şehvetten bir alem kurup, keder ve ızdırap fikirlerinin kafalarına girmesine izin vermiyorlardı...
Veronika Ölmek İstiyor
Dış tehditlerden korunaklı dünyalar yaratmak isteyen kimi kişiler fazla ileri gidip dış dünyaya karşı abartılı yüksek duvarlar örerler.
yeni insanlara,yeni yerlere,farklı yaşantılara karşı yükselen bu duvarlar onların iç dünyasınıda yoksullaştırır işte acılaşmak burda devreye girer
