Bunu anlamak mümkün değil.
Zaten ölümlü olan ve nefes aldığı dönemi yardımlaşarak, dünyayı biraz daha yaşanılır kılarak geçirmesi beklenen insan, ırk,din,dil,bölge, mezhep, parti, ideoloji diye birtakım kavramlar uğruna bölünüyor ve eline geçirdiği silahlarla katliama girişiyor.
“Seni dağladılar, değil mi kalbim,
Her yanın, içi su dolu kabarcık.
Bulunmaz bu halden anlar bir ilim;
Akıl yırtık çuval, sökük dağarcık.
Sensin gökten gelen oklara hedef;
Oyası ateşle işlenen gergef.
Çekme üç beş günlük dünyaya esef!
Dayan kalbim, üç beş nefes kadarcık!”
''Nefes almıyorum ama onlarla birlikteyim, nefes almıyorlar ama benimle birlikteler.''
Sayfa 31 - Destek YayınlarıKitabı okudu
Bunu daha önce de yaşadın.
Seni öldürmez bunlar.
Şimdi nefes alamıyormuşsun gibi hissediyorsun ama alıyorsun. Sonsuza kadar ağlayacaksın sanıyorsun ama elbet bırakacaksın ağlamayı.
Nefes almak senin kontrolünde olsaydı çoktan ölmüştün.
