Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
esra
esra
@niphredil_e
54 okur puanı
Aralık 2022 tarihinde katıldı
Saint Augustine
Şimdi tüm insan uğraşları arasında bilgelik en mükemmel, en yüce, en kârlı ve en zevkli olanıdır. En mükemmelidir, çünkü bir insan kendini bilgelik arayışına adadığı oranda gerçek mutluluğu paylaşır. Bu nedenle bilge adam şöyle der: "Bilgelik üzerine düşünen insana ne mutlu!" (Sir 14:20). Bilgelik en yüce olandır, çünkü insan onunla özellikle her şeyi bilgelikle yaratan Tanrı'ya benzemeye yaklaşır (Mezm. 104[103]:24). Böylece, benzerlik sevginin nedeni olduğundan, bilgelik arayışı özellikle insanı dostlukla Tanrı'ya bağlar: bu nedenle bilgeliğin insanlar için tükenmez bir hazine olduğu söylenir; onu kullananlar Tanrı'yla dostluk kurarlar (Wis. 7:14).Ve en zevklisidir, çünkü onunla arkadaşlığın acısı yoktur ve onunla yaşamın acısı yoktur, ama sevinç ve neşe vardır (Wis 8:16). En kazançlı olanıdır, çünkü bilgelik sayesinde insan ölümsüzlük krallığına ulaşır, çünkü bilgelik arzusu sonsuz krallığa götürür (Wis. 6:21).
Öyle görünüyor ki, filozoflar arasında Platon'a bilgelik üzerine söylev verildi, ama Aristoteles'e bilgi üzerine söylem. Çünkü biri daha yüksek şeylere baktı, diğeri ise temelde daha düşük şeylere baktı. Ama her ikisi, yani bilgelik ve bilgi üzerine söylem, Augustine'e verildi.
Bir Kadın
Annelerin aslında kendi hayat görüşleriyle uyan ve iyi niyetleriyle verdiği tavsiyelerin, telkinlerin gelecekte çocukların davranışlarına olan etkisini anlatan bir kitap. Bir annenin çocuğunu kendince korumak için getirdiği kısıtlamaların zamanla çocukta korkuya dönüşmesi ve daha sonra bu davranışların çocuk için hayat pratiği haline gelmesine
Özü Olmalı İnsan Yaşamının
Uzun zamandır okumak istediğim yazar olan Tezer Özlü'nün okuduğum ilk kitabı Çocukluğun Soğuk Geceleri. Aslında tek bir hikayenin parçaları olan küçük hikayeleri okuyoruz. Yazarın, yaşamın başlangıcının bizlere sunduğu, çocukluk yıllarını ve gelişim sürecini anlattığı kısa bir kitap. Babasıyla, kardeşleriyle ve kuzeniyle olan ilişkisi, hatta babasıyla annesi arasındaki ilişki, bu ilişkilerin yazarda bıraktığı etki ve bunların sonraki hayatını şekillendirmesi. Aslında bunu her insan için diyebiliriz. Mutlu olmayı ögrenmek bile çoğunlukla bizim çocukken farkına varmadan aldığımız bir karar. Anne ve babaları tarafından sevilen, sevildiğini hisseden çocuklar, şefkati, onayı hisseden ve bu biçimde büyüyen çocuklar, farkında olmadan bu kararı alır. Bu insanlar çoğunlukla mutlu olmayı da mutlu etmeyi de bilirler. Ailelerini kaleleri gibi gördüklerinden gündelik sorunlarla baş etmeleri, çözüm yolu bulmaları çok daha kolay olur. Ama bazıları bu desteği görmeden büyür, yetişir. Bazen ona bu destek sunulmaz, bazen de sunulduğunu göremeyecek sebepleri vardır. Bu insanların mutlu olmayı öğrenmeleri gerekir, tıpkı yeni bir dil öğrenmek gibi emek harcamaları gerekir. Sonuçta her şeyin bir özü olmalı. Ama hiç bilmediğiniz bir durumla karşılaştığımızda beynimiz onu tanımlayabilir mi, ruhumuz bu tanımadığı evrende ne hissedeceğini hemen bulabilir mi? İçinde bulunduğumuz bazı durumlarda yönümüzü kaybetmiş gibi hissetmemiz oldukça doğal. Neyseki, ne altını çizdiğimiz gibi yaşımız, ne de içinde bulunduğumuz durumlar bizim tekrar yaşamayı öğrenmenize engel değil.
Okur Takip Önerileri
Thomas Aquinas'ın Mantığı
Aquinas'a göre apaçıklık 2 şekilde olur kendi kendine apaçık olup bizim tarafımızdan bilinen/bilinmeyen. Kendi kendine apaçık olup bizim tarafımızdan bilinen önermeler "insan hayvandır" önermesi gibi, yüklem öznede içerildiğinden dolayı ve tür ve cinsi bildiğimizden dolayı bu önerme bizim için apaçıktır. Ancak "Tanrı, varoluştur" önermesi böyle değildir. Bu önerme kendinden apaçıktır çünkü Tanrı'da öz ve varoluş ayrımı yoktur. Ancak biz Tanrı'nın, "ne'liğini", özünü bilmediğimizden dolayı bu önerme hiçbir insan için apaçık değildir.
·
Puan vermedi
Aristoteles, şeylerin yerine sözcükleri, nesnenin yerine özneyi koydu. Tümevarımı tavsiye etti ama kendisi uygulamadı, tikelden genele geçmek yerine genelden tikele geçerek doğru soruşturma düzenini tersine çevirdi. Genel ilkelerden kanıtlama yöntemiyle evrenin merkezinde yeryüzünün bulunduğu bir küre olarak gördü. Hem kendisinin hemde neredeyse 2000 yıl boyunca dünyanın bedelini ödeyeceği bir yaklaşımdı bu, öyle ki başka bir evren mümkün görülmedi. Harekete dair kavrayışları tümüyle fizik dışıydı. Hareket doğal ya da doğadışı, iyi veya kötü, sert veya ılımlıydı güya; harekete dair, yaklaşımına temel olan hiçbir mekanik kavrayış yoktu. Boşluğun var olamayacağını ileri sürdü ve buna, eğer var olsaydı hareket mümkün olamazdı, diye delil getirdi. Kaç çeşit hayvan türü olması gerektiğini a priori belirledi ve neden hayvanların falanca kısımları olduğunu genel ilkelerle gösterdi.
Venedik'te Ölüm Hakkında
Thomas Mann'ın Nobel Ödüllü kitabı. Kısa ama öz bir kitap. 100 sayfalık olmasına rağmen ağır, okuması zor bir kitap. Çünkü betimlemeler ve tasvirlerle dolu. Sayfa sayfa betimlemeler, bu kadar kısa bir kitabı bile okumasını zorlaştırıyor. Gerçi Venedik'i çok güzel anlatmış, kitapta sevdiğim tek bölümdü. Bazı incelemelerde mitolojik bir
·
Puan vermedi
O dönemde yaşamış Bizans Tarihçisi Prokopios tarafından yazılan Justinianus ve Theodora dönemini anlatan kitap. Prokopios'un imparotara olan muhalifliğinden ve Thedora düşmanlığından objektif olamayarak bazı noktaları abartarak yazdığı bir kitap desek daha doğru olabilir. Biliniyor ki o dönem Theodora imparatorluktaki en güçlü isimdi. Theodora'a gücü, politikası ve misyonu sayesinde Büyük Konstantinapolis İsyanında Bizans'ın ve Justinianus'un kaderini değiştirmiş, kendini tamamen ispatlamış bir karakter. Ancak bütün bu fedakarlıklarına rağmen imparatoriçe olmadan önceki kötü şöhreti onun peşini bırakamamış, ve Prokopios imparatoriçeyi kötülemek için elinden geleni yapmış. Özellikle iblisleri eklediği zaman, daha ne kadar ileri gidebileceğini düşündürdü. Daha çok tarihi bir gerçekliğe değil, salt intikam almak için yazılmışa benziyor. Nitekim Prokopios'un bunun için de sebepleri var. Hatta öyleki kendisi en yakın olduğu kişi -o dönemin ve Roma tarihinin bilinen en güçlü generallinden- Belisarius'la arayı bozmuştur. Justinianus'a isyan etmediği için korkaklıkla suçlayarak eşiyle ilgili bazı olaylar ve ilişkileri konusunda olumsuz şekilde bahsetmiştir. Genel hatlarıyla Prokopios için Belisarius cesur, zeki ama Justinianus'un gölgesinde kalan yeterince takdir görmeyen bir komutantır. Belisarius'un tabiriyle "Roma vatandaşıyım ama imparatorluğum yok."
Mansfield Park
Kitap güzel, okuması kolay bir kitap. Sadece ilk başlarda olayların yavaşlığı, ana karakterin kendini tanıtamaması ve betimlemelerden sıkıldım. Çünkü bir sürü karakter var, onların hikayesi ayrı ayrı anlatılmaya başlanıyor. Ama genellikle olaylar hızlı ve yüzeysel geçiliyor. İlk bölümlerde baş karakter dahil olayların kişilerde bıraktığı etkiyi, karakter derinliklerini pek göremedim. Ama hikaye ilerledikçe bu durum biraz daha düzeldi.
Baş karakter Fanny Piece'i sevdim. Kolayca empati kurabildiğim bir karakter oldu. İçine kapanık, kendini ifade edemeyen utangaç bir kızken; olgun, kendi fikirlerini ve duygularını ifade edebilen bir yetişkine dönüştü kitabın sonunda. Bu karakter gelişimini takip etmek güzeldi.
Kitabın genel olarak ilk yarısını beğenmesem de diğer yarısını beğendim. Jane Eyre gibi hissettirdi, güzel bir okuma deneyimiydi...
Anayurt Oteli
Okuduktan sonra mide bulantısı hissi oluşuyor insanda. Zebercet karakteri kadar karanlıkta kalmış, körelmiş, sapık, tecavüzcü, paranoyak, psikopat bir karakter daha görmedim. Olayların içine girmek bile istemedim. Bunun tek sebebi Zebercet değil. Yazar kitabı yazarken özenmemiş olması. Her şey bir anda olup bitiyor okuyucular olayların içine giremiyor. Sürükleyici bir kitap olmamasına rağmen kitabın konusu da oldukça kötü. Yusuf Atılgan karanlık bir kitap değil başarısız bir kitap yazmış. Aylak Adam'ı beğensem de bu kitap kesinlikle bana hitap etmiyor. Kitabı okuduktan sonra hiçbir şey hissetmedim. Sadece ayırdığım zamana üzüldüm.
Anna Karenina ve Levin
Anna Karenina, genel olarak başarılı bulduğum bir roman. Çarlık Rusyasını gayet iyi anlattığını düşünmekteyim. O dönemde yaşayan bir kadının yaşadığı toplum baskısını, imkansız aşkını, psikolojik sorunlarını bunlardan dolayı en sonunda kendini kaybetmesini... Anna'nın hikayesi etkileyici bir hikaye ama konu itibariye klasik bir aşk hikayesinden farkı yok. Bir aldatma hikayesi olduğundan ve yazarın toplumu bilinçlendirme amacı olduğundan kötü sonla biten bir roman, aile trajedisi. Ama beni bu hikayeden daha çok etkileyen Levin'in hikayesi var. Çünkü Levin dönemine baş kaldırı yapan bir adam. Kendisini, yaşamını sorgulayıp değiştiren birisi. Özellikle dönemin Rusya'sında ezilen tabakayı ve bu adamın tek başına yaptığı baş kaldırıyı düşününce Levin Tolstoy'a oldukça benziyor. Kendi fikirlerini dönüştürdüğü bir kişilik diyebiliriz. Diğer zengin dostlarından nefret etmesi, işçilerine kendi topraklarını dağıtması vs. Tolstoy'un kendi hayatında da yaptığı hareketler. Ve o dönemde fakir bir insanın haklarının ne kadar geri planda olduğunu düşünürsek dönem için cesur bir karakter. Anna karakterinden daha romantik ve hümanist olmasıyla ön planda.
