Yasemin Ç.A.
@olympeyc
Onu seyrediyorum, ona olan aşkım üçüncü bir göz kadar gereksiz.
Yüksek Lisans
İstanbul
8 okur puanı
Şubat 2015 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
224 syf.
·
Puan vermedi
''Sefil düşünceler ve küçüklükler arasında kaybolup, hayattaki büyük sırrı çözemedik, soru da cevapsız ve acımasız kalakaldı... Nasıl yaşadın, neden öyle yaşadın, neyi yapabilecekken yapmadın, başka bir yol, başka bir anlam mı arıyordun?"
“Kadınların en az kurnaz olanları bile, sonsuz sayıda tuzak kurabilirler. Kazanan, -fazla kuşku uyandırmadığı için- en aptal olanıdır.”
Okur Takip Önerileri
“Bilinçli yaptığın her şey yaşanmıştır ve artık bir kalıntı değildir. Bilinçsiz yaptığın her şey bir kalıntı haline gelir. Çünkü onu hiçbir zaman tamamen yaşamış sayılmazsın. Bir şeyler tamamlanmamış olarak kalır.”
'Biriyle tam bir ilişki kurabilmek için önce kendinle ilişki kurabilmelisin. Yalnızca bir kartal gibi yaşayan, başka birine sevgisini verebilir, yalnızca o zaman, o insan bir başkasının büyümesi ve gelişmesiyle ilgilenebilir.'
“İnsanda, aşırı kaçan hayvansallık uygar kişiyi hasta eder, aşırı uygarlıksa, hasta hayvanlar yetiştirir.”
Siz birliktelik için doğmuşsunuz. Ölüm meleğinin beyaz kanatları sizi ayırana kadar ayrılmayacaksınız. Tanrı'nın sessiz tanıklığında bile beraber olacaksınız, ama birlikteliğinizde mesafeler bırakın; bırakın ki, cennetin rüzgârları aranızda dans edebilsin... Birbirinizi sevin ama, aşk tutsaklığı istemeyin.. Bırakın aşk, ruhunuzun kıyılarına vuran dalgalar gibi olsun... Birbirinizin bardağını doldurun ama aynı bardaktan içmeyin; ekmeğinizden verin birbirinize ama aynı somundan ısırmayın... Birlikte şarkı söyleyin; lakin birbirinizi yalnız bırakmayı da bilin, sazın telleri de yalnızdır ve armoni içinde aynı melodiyi seslendirir... Birbirinize kalbinizi verin ama karşılıklı kilitleyip saklamak için değil! Sadece hayatın eli o kalbi saklar! Birlikte durun, ama yapışmayın, tapınakların sütunları da bitişik değildir! Ve unutmayın; meşe ile çınar birbirlerinin gölgesinde büyümezler..
İnsan bir kuyuya düştüğünde, itenin ne önemi vardır ki. Onu en çabuk şekilde dibe götüren, kendi ağırlığıdır.
-John Webster
"Eğer ne için orada durduğunu anlamayı başaramadıysan, yolunda duran kayayı asla yerinden kaldırma."
"Çeneni kapalı tutup aptal görünmek, çeneni açıp tüm kuşkuları ortadan kaldırmaktan iyidir."
“Satranç tüccarların, Go ise filozofların oyunudur. Satranç bir çatışmaysa, Go savaşın kendisidir.”
Hiç gelmeyecek olanı beklemeye kim mahkûm etti bizi? Bir türlü eşleşemiyoruz, ideal olan teğet geçiyor. İdeal olan hep teğet geçtiği için ideal olarak kalıyor. Teğet geçenin ideal olup olmadığı ise muamma. İdeal, görünümden ibaret olmalı. Evlilik veya sevgili olmak, partnerlerin birbirleri için en ideal insanlar oldukları yalanına inanmak zorunda oldukları bir oyun...
''Başkalarına kendimizden söz etmek gayet doğaldır; başkalarının kendileri hakkında söylediği şeyleri, onların kast ettiği biçimde anlamaksa bir kültür meselesidir.''
'Başkalarının yaşamına duyulan özlem. Dışarıdan bakınca, başkalarının yaşamı bir bütün oluşturur. Oysa kendi yaşamımız, içten bakıldığında dağılmış gibi durur.
Yine bir bütünlük yanılsamasının ardından koşuyoruz..'
Hiç kimse kendinden fazlasını göremez. Herkes başkasında, kendisi olabildiği kadarını görür, kendi zekâsı ölçüsünde anlayabilir. Bu zekâ düşük türden ise, tüm zihinsel yetenekler, -en büyükleri bile- onun üzerinde etkide bulunamayacaklar ve o bu yetenekleri algılayamayacak, sadece kendisiyle ortak olan zayıflıkları, mizaç ve karakter eksikliklerini algılayacaktır.
Makul kimseler kendilerini dünyaya uydururlar; gayrı makul olanlar ise dünyayı kendilerine uydurmakta ısrar ederler. Bunun için terakki gayri makul kimselerin eseridir.
George Bernard Shaw
551 syf.
·
Puan vermedi
Zamanların en iyisiydi, zamanların en kötüsüydü, hem akıl çağıydı, hem aptallık, hem inanç devriydi, hem de kuşku, Aydınlık mevsimiydi, Karanlık mevsimiydi, hem umut baharı, hem de umutsuzluk kışıydı, hem her şeyimiz vardı, hem hiçbir şeyimiz yoktu, hepimiz ya doğruca cennete gidecektik ya da tam öteki yana - sözün kısası, şimdikine öylesine yakın bir dönemdi ki, kimi yaygaracı otoriteler bu dönemin, iyi ya da kötü fark etmez, sadece 'daha' sözcüğü kullanılarak diğerleriyle karşılaştırılabileceğini iddia ederdi.
