Şebnem Aysan
@sebnemaysan
@sebnemaysann instagram kitaplar
28 okur puanı
Ekim 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"Her şeyin başında üç 'İ' vardır. İstek, inanç ve irade. Öncelikle unutma, nehri kaybedersek, sadece varış noktamıza geç kalırız." s. 53.
Sayfa 53Kitabı okudu
..."Uğultuları da yazacağım elbette ama uğultuların bu romanda devede kulak kadar bile değeri olmayacak, tıpkı hayattaki gibi. Yalnızca kafa karıştıracak, zaman alacaklar oysa ben gerçeği yani hissettiğimi bütün uğultuların içinden çekip alarak yoluma devam edeceğim. Bu yolun bir bitişi olmayacak. Yolda olmak başlı başına bir bitişin başlangıcı benim için. Yolda olmak, yolda kalmak ve yolda ölmek. . . Ortaçağdan fırlamış bir seyyah gibi heybe
me doldurduğum bütün gerçeklerle yürüyüp duracağım ta ki gerçeği asıl sahibine teslim edene kadar"... s.56-57.
Sayfa 56Kitabı okudu
“Her oyun bir gün biter, biliyorum. Oyuncular yorulur, belki oyun tutmaz, belki de oyun bitmek üzere kurgulanmış ve yazılmıştır. Ama bir şeyi daha biliyor ve hissediyorum, oyun bitse de bize hissettirdikleri hep yanı başımızda olacak, içimizde yorgun bir ırmak gibi akıp başka bir bağlamla yeniden can bulup coşkun bir ırmağa karışacak ve biz o gün geldiğinde oyunu değil belki ama oyunun bizde bıraktıklarını çağlayacağız.” s. 35.
Sayfa 35Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Bir düştü bu. Bir düşü gerçek bir düşten ayıran ince bir çeperdi şimdi gece. Belki de gece, gündüzün ardı değildi de gündüzü sarıp sarmalayan ince şeridin gölgesiydi. Bu gölgenin her kıvrımına yine gerçek dediğimiz gündüzden yansımalar sıralanmış ve bizi avutmaya devam ediyordu.” s. 87.
Sayfa 87Kitabı okudu
"Uzun gecelerde, yalnızlığın gecelerinde, bir de bakarsınız ki, o dilinden anlamadığınız kitap, sizin dilinizden anlamaya başlamış ve size açılıyor. "
Sayfa 31Kitabı okudu
Kitapları yanmadan önce, hemen her gün, kendisine " bu kadar serveti böyle kav gibi binada, bu kibrit kutusunda saklıyorsun; maazallah bir yangın, bir şey oluverir,
mahvolursun !., diye nasihat vermişti. O zaman bu sözleri dinlememiş, hatta merhum İbrahim Paşa ailesinin baba ocağı olan o koca konağa "kibrit kutusu", "kav " gibi hiç bir suretle layık olmayan isimler vermesine gücenmişti. Fakat
Arif bey dinler mi ? Allah rahmet etsin, kafasına koyduğu şeyi diline tesbih edenlerdendi. Gün aşırı nasihatını tekrarlamış, o söyledikçe Behçet bey de eski konağa daha çok bağlanmıştı.
Nihayet konak yanmış, dört bin ciltlik "kütübü nefise" o kadar feramin, çekmeceler dolusu evrak kül olmuş gitmişti.
Fakat Arif beyin kılı bile kıpırdamamış, ertesi gün karşılaştıkları zaman bir tek taziye cümlesi bile ağzından çıkmamış, sadece kayınbiraderinin yüzüne bakarak: " Behçet bey, sana bu kitapları, bu kav gibi evde bir gün yakacaksın dememiş miydim?" diye çıkıştıktan sonra çekilip gitmişti. Elbette yanardı. üzerinde bu kadar göz kaldıktan sonra ... Nazara taşlar bile dayanmazdı.
Sayfa 14Kitabı okudu
Behçet beyefendi, merhum zevcesi Atiye hanımefendinin bundan otuz beş sene evvel, sırf kadın inadını yerine getirmek için birdenbire küçük ve manasız bir hastalık bahanesiyle genç ve güzel hayatına veda ederek tek başına
kendisine bıraktığı geniş ve eski yatakta bu gece belki bu otuz beş senenin en sıkıntılı uykularından birini uyumuştu.
Sayfa 7Kitabı okudu
" Her şey için hep erken... Sonuç: Geç kalmak. "
Sayfa 244Kitabı okudu
"Her gün bir perde iner ömrümüze, bir perde açılır, her şey birden değişir. Değişir tablolar, renkler, kokular, nesneler. Sorarız, ben hangi dündüm, hangi renk, hangi koku? Toz duman arasında geçip giden ne? Ama gider gidecek olan bütün bir aldırmazlıkla. Yaklaşır gelecek olan bütün aceleciliğiyle. Sorarız, bize çarpıp kaybolan ne? Toz bulutu içinde sonsuzluklara karışan ne? Biz neresindeyiz o gidenin, neresinde?Neresindeyiz esintili boğaz akşamlarının, lavanta kokulu yatakların? Sorarız, hayal ne, gerçek ne? Sonra tül perde havalanır, kapılar kapanır, sözcükler uçar. Orada, öylece kalakalırız. "
Sayfa 16Kitabı okudu
"...insan olmak. Her işin başı bu. Korkudur insanı alçaltan, insanlıktan çıkaran."
Sayfa 32Kitabı okudu
Dalgacı Mahmut
"İşim gücüm budur benim,
Gökyüzünü boyarım her sabah,
Hepiniz uykudayken.
Uyanır bakarsınız ki mavi."
(Dalgacı Mahmut)
Sayfa 106 - Varlık YayınlarıKitabı okudu
