Spoiler İçerir!
Bölüm sayıları arasındaki ilişkiden yola çıkarak 100. Sayfaya dahi gelmeden katili tahmin ettiğim için okurken pekte bir zevki kalmadı. Bölüm başlık ve sayılarına bakarak kitapta Şeküre'nin kiminle evleneceğini dahi anlayabilirsiniz.
Katili 4-14-24. Bölüm başlıklarına bakarak buldum. 28. Bölümde teorimi destekledi. :D
4 Katil
14 Zeytin
24 ölüm
28 İtiraf
Benim Adım Kırmızı
Daha heyecan verici son sayfaya kadar ayık tutan polisiye romanı okumak istiyorsanız: 
Sultanı Öldürmek
Enişte çelebi'nin kızı şeküre aşktan cayır cayır yanıyor.
Ben, Şeküre
... ve rahmetli babacığımın evinde huzurla uyuduğum güzel zamanlarda olduğu gibi, Allah'a bana mutlu bir rüya vermesi için yalvardım.
Sayfa 462 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Birden öyle uzak ve yabancı hissettim ki kendimi ona, Şeküre'nin baktığı gökteki bulut olsaydım şaşmazdım.
Sayfa 301Kitabı okudu
Bir zamanlar burada kitaplar, kalemler ve resimler arasında çok mutluydum. Sonra âşık oldum da bu Cennet'ten kovuldum.Gençliğimde hayatı ve dünyayı iyimserlikle benimsememe yol açtığı için Şeküre'ye ve ona olan aşkıma cok şey borçlu olduğumu aşk sürgünlüğü çektiğim yıllarda çok düşünmüşümdür. Bir çocuk saflığıyla, aşkıma karşılık alacağımdan kuşkum olmadığı için, aşırı iyimserdim ve dünyayı da iyimserlikle kabul edip iyi bir yer olarak görüyordum. Kitapları, Eniştemin o zamanlar bana oku dediği şeyleri, medresede öğretilenleri, nakşı ve resmetmeyi işte bu iyimserlikle benimseyerek sevdim. Eğitimimin güneşli ve şenlikli bu ilk ve en zengin yarısını Şeküre'ye duyduğum aşka borçlu olduğuma kadar, onu berbat eden karanlık bilgilerimi de reddedilmeye borçluyum: Buz gibi gecelerde, han odalarında ocağın sönen aleviyle birlikte yok olup gitme isteği, seviştikten sonra rüyalarımda sık sık yanımdaki kadınla birlikte ıssız bir uçuruma düştüğümü görmem ve "beş para etmez herifin tekiyim" fikri Şeküre'den bana mirastır.
#şeküre
İnsan aslında, mutluluk resmindeki gülümsemeyi değil, hayattaki mutluluğu arar.
Sayfa 438Kitabı okudu
Ben, Şeküre…
Biliyor musunuz, o beceriksizliğe, o mahzun çocuk bakışlarına aşık olduğumu hissediyorum ben. Bunu ona en kızmam gereken zamanda ona acırken hissettim. ‘Vah zavallı çocuğum’ diyordu içimden bir ses. ‘Hem bu kadar acı çekebiliyorsun, hem de bu kadar beceriksizsin.’ İçimden onu öyle bir korumak geliyordu ki, yanlış bir şey bile yapabilir, o şımarığa kendimi verebilirdim.
Sayfa 206
