İncelemeye başlamadan önce biraz fazla kişisel olsa da anlatmak isterim, Harry Potter kitapları çıkmaya başladığında liseye gidiyordum. Değerini her sene daha fazla anladığım arkadaşım Fatma'nın, abisinin Ankara'dan getirdiği Harry Potter kitaplarını benimle paylaşmasıyla Harry Potter'la tanışıklığımız başladı. Filmin çekileceğini internette okuduğum, çocuk oyuncuların yan yana resimlerini gördüğüm an dün gibi aklımda. İlk üç kitap ve ilk iki filmden sonra ise aralarında Harry Potter'ın da bulunduğu bazı zevklerime ara vermem gerekti, çünkü önümüzde üniversite sınavı vardı (şu anda olsa hayatta yapmam o ayrı, Harry Potter'dan vazgeçmek bana Oxford'u kazandırmadı sonuçta) Şu stresli dönem bir bitsin, bir gün kaldığım yerden devam edecektim.
O gün, 19 yıl sonra geldi.
Son zamanlarda kendime yaptığım en büyük iyilik her ay bir Harry Potter kitabı okuyup hemen ardından filmini izlemek oldu. Ateş Kadehi'ninse önemi, kitabı ilk kez okuyor olmam. Seriye ikinci başlangıcı yapmadan önce "20 yaşındayım, Harry Potter okuyabilir miyim, çocuk kitabı mı, sıkar mı" gibi soruları çokça gördüm, bu çok kişisel incelemeyi yazmamın bir sebebi de bu. 36 yaşındaki, yıllar boyunca büyüklü küçüklü birçok spoiler'a (ki biri Sabah gazetesi tarafından Zümrüdüanka Yoldaşlığı'nın çıktığı gün büyük puntolarla verilmişti) maruz kalmış ben bile seriyi heyecanla okuyup, Rowling'in hayal gücüne hayran kalıp, markette Harry Potter standı gördüğümde saldırıyorsam hiç kimse için geç değildir.
Aynı hevesle filmi izlemek için siteden ayrılırken bir kere daha vurgulamak isterim ki, hangi yaşta olursanız olun okuyun, okutturun.
