Hayatı anlamak zorunda değilsin. Yaşaman yeterli
Sayfa 276
Nora hayatı olduğu gibi kabullenmiş gibiydi; kötü bir deneyim yaşadı diye bütün deneyimlerin kötü olması gerekmiyordu. Hayatını acı çektiği için değil, acıyı dindirmenin bir yolu olmadığına kendini inandırdığı için bitirmek istediğini anlamıştı.
Sayfa 212 - Domingo
Acıya karşı bağışıklık kazanmamızı sağlayacak bir yaşam tarzı olmadığını anlasak, hersey daha kolay olurdu.
Sayfa 177 - Domingo
Okur Takip Önerileri
Ona inanılmaz gelense, hayatı boyunca dümdüz karanlıkta gitmiş olan bir kalbin üzerine gec de olsa tanrisal mucizenin loş ışığının yanmasıydı ama o artık şüphe duymak istemiyordu.
Sayfa 42 - Ren kitap
Zaten bizler Tanrının resimleri olarak yaratılmadık mı ve mükemmeli sunabilmek için insanlar arasında görünmezin donuk naylon tabakası bile olsa elimizden geleni yapmamız gerekmiyor mu?
Sayfa 18 - Ren kitap
Kübra tekrar paylaştı.
“Bir silgi gibi tükendim ben. Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım: mürekkeple yazmışlar oysa. Ben, kurşunkalem silgisiydim. Azaldığımla kaldım.”
Sayfa 598 - Biz çok silmeye çalıştık çok... bu yüzden de çok tükendik. Ama silemedik işte hiçbirşeyi, insanlığın kötülüğünü silemedik. Selim'in söylediği gibi sadece 'azaldık'.Kitabı okudu
Kübra tekrar paylaştı.
"Üşengeç değilsin, sadece mutsuzsun ve mutsuz insanlar yorgun olur, hiçbir şey yapmak istemezler."
( 
Charles Bukowski )
Kübra tekrar paylaştı.
“Fırtına bir kere durulduğunda, üstesinden nasıl geldiğini ve nasıl olup da hayatta kalmayı başardığını hatırlamayacaksın. Hatta fırtınanın gerçekten sona erip ermediğinden emin bile olamayacaksın. Fakat kesin olan bir tek şey var: Fırtınadan çıktığında, girerken senle aynı kişi olmayacaksın.”
Sayfa 109 - İnkılâp KitabeviKitabı okudu
Kübra tekrar paylaştı.
“One day”, you said to me , “I saw the sunset forty-four times!”
And a little later you added:
“You know…one loves the sunset, when one is so sad…”
Sayfa 31
Kübra tekrar paylaştı.
“ Hatalar yaptım, pişmanlığımı yaşadım.
Mutlu da oldum, zor zamanlarda geçirdim.
Düştüm ama tekrar kalktım. Yoruldum ama asla pes etmedim. İhaneti de gördüm, yarı yolda bırakılmayı da. Sırtımdan da bıçaklandım, gözlerimle de şahit oldum. Her türlü zorluğa göğüs gerdim ve bu günlere öyle geldim. Artık kimsenin yokluğu beni korkutamaz. Ben kaybetmekten korktuğum her şeyi özgür bıraktım. ”
Bir adım yürüyemiyorum kuşlardan, bir adım. Üzerimde kuşların ağırlığı bir deli bir hoş. Öyle bir yanıma doldular ki soluk alamıyorum, soluksuz kaldım.
Sayfa 60 - Yapı Kredi Yayınları
