Kitabın adını ilk duyduğumda bir deniz gezisi bekledim ama bu yolculuk beni çok başka yerlere götürdü.. Şeker portakalının yazarı Jose bizi yine çok farklı yerlere götürdü hasta bir çocuğun başından geçenler onun hissettiklerini hayatını okudukça sizde hissetmeye başlayacaksınız , hastalığı yüzünden ailesinin yüz çevirmesi sonucu kendine kaplan, baykuş ve kurbağayı arkadaş edinip onlarla türlü türlü yolculuğa çıkıyor bazen bir kaplan sırtında uçuyor bazen bayankuş ile dertleşiyordu bu bize çocuk dünyasının ne kadar sınırsız olduğunu gösteriyor , betimlemenin her halini kullanarak kafanızda farklı bir dünya yaratacak olan bu kitapla eğlenceli bir yolculuğa çıkacak sonunda biraz üzülecek ve belki de ağlayacaksınız kitabın sonu muhteşem bağlanmış bu konuda tüyo vermek istemiyorum ama bildiğim bir şey var ki herkes bu kitabın sonunda şöyle bir düşünecek.. ve unutmayalım ki bir çocuk kalbi unutur ama affetmez.
Kitapta beğendiğim ve iz bırakan cümleler:
-onlara imrendiğimden değil ama onlar gibi yakışıklı olmayı, onların yapabildiklerinin hiç olmazsa yarısını yapabilmeyi çok isterdim. O zaman annemle babam belki beni de biraz severlerdi.
Kulağını kalbime dayayan herkesle konuşabilirim .
-Yaşamım hep önemsiz bir olaydı benim için.
-Gabriel, biliyor musun , ölmeden önce hiç olmazsa bir gün öbür çocuklar gibi yürüyebilmek için kaç kez Tanrı’ya yalvarmıştım. Şimdi sen bana bu mucizeyi yaşatıyorsun.
