Tuba

Tuba
@tubabalss
"Ölüm umutsuzluktur, oysaki en kötü yaşamda bile her gün umut güneş çiçeği gibi açar."
Reklam
Orman, orman değildi artık, kıvıl kıvıl dev bir karıncalar yumağıydı. Yeryüzü, gökyüzü karıncaya kesmiş, iğne atsan karıncadan yere düşmeyecekti. Bütün dünya bir kıvıltının hışmındaydı. Milyarlarca göz, bir ışıltının öfkesinde, acısında ipileşiyor, milyarlarca ışık hep birden çakıp, hep birden sönüyordu. Bacaklar, kuyruklar, gövdeler ağaç gövdelerinde, dallarda yapraklarla biribirlerine karışmış kaynaşıyorlardı.
"Zaten bütün yaratıklar görselerdi, duysalardı savaşı, bütün yaratıklar duyabilselerdi savaş çığlıklarını bu dünyada savaş olamazdı. Savaşın iğrençliği bilinmeyen bir şeydir de... Savaşın kötülüğü saklanan bir şeydir de, yaratıklar onun için kabul edebiliyorlar savaşı."

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ve hüdhüdler başı kılavuzluğunda beş yüz fil, beş yüz ölüm devi, beş yüz hışım, beş yüz keskin balta gibi parlayarak karıncalar kentine indiler.
Ağrıdağı gecelerde daha büyür, ağırlaşır, dünya yalnız Ağrıdaymış gibi gelir insana. Ulu sessizliğini korkunç gümbürtüler parçalar. Bir uçtan bir uca... Ağrıdağı ıssızlıkta kaynar. Karanlık gecelerde Ağrı silinmez, geceye karışmaz, daha karanlık, ıssız bir gece gibi evrenin üstüne yürür. Ay ışığında bir ince pırıltıdır, salınır.
Reklam
Reklam
57 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.