Bugün okul bahçesinde sabahtan beri yağan yağmurun oluşturduğu çamurlar içinde küçük bir çocuğa rastladım.
Şemsiyemi alıp hemen yanına koştum.
“Yavrum, senin annen baban yok mu? Ne arıyorsun bu yağmurda çamurların içinde?”
Sanki sıradan bir şey yaparmış gibi yüzüme baktı.
“Anam da var, babam da. Sadece babam çok uzaklarda; “Doğu’da”, yakında gelecek.”