Her George Orwell okumasında kendisinin sadece 2 eseriyle tüm dünyada tanınmasına ne kadar üzüldüğümü fark ediyorum. Farklı türlerde eserleriyle bu kadar başarılı olan pek yazar yoktur. Bu kitapta da geçmişi, geçmişe duyulan özlemi, savaş öncesi ve sonrası bireyin ve toplumun durumunu, aslında insan olarak hepimizin basit durumlardaki ortak hislerini o kadar güzel kaleme dökmüş ki duygulanmamak ve aynı hisleri paylaşmamak imkansız gibi.
“Ah, sevgili dostum! Güneşin altında yeni bir şey yok.”
“Yapmak istediğim her şeyi yapabilirim. Bir gülün kokusunu şimdi de yirmi yaşımdayken duyduğum gibi duyuyorum. Peki aynı gülü mü kokluyorum? “
