güneşe çevrilen dallar murada ermiş ruhları dinlendirirken bazı dallar karanlıklara doğru eğildi.her şeye rağmen sonsuzluğa yollanan kervan kâh dağda kâh çölde sonsuzluğun sunduğu şevk ile ilerliyor. yeis, bazen güneşin önünden sıyrılıp kaçan incecik buluttan bir perde halinde savuşarak o bile sonsuzluğa sığınıyor. sonsuzluk vardır,yoktur. diye çekişirken sonsuza gidiyoruz.
bir çoban vardı,
sürüsünün her saat başı otlandığı
dağlar kadar yüksek düşünmüş
ve yaşamıştı.
delilin delil oluşu hususunda ittifak olmalıdır çünkü terazi üzerinde anlaşma olmazsa; ihtilafı ölçerek, tartarak ortadan kaldırmak mümkün olmaz.
Okur Takip Önerileri
Tüten bir yanardağın gölgesinde nasıl oluyor da bu kadar rahat uyuyabiliyoruz ?
"...hülyası alt üst edilen, mukaddes kitapları elinden alınıp yırtılan derin bakışlı Türkmen çocuğu sokak kenarında boynu bükük duran ecdat mezarına,tramvay raylarının bozuk gürültüleri arasında gizlice Fatiha okuyabiliyor..."
gençliklerinde ışık onları bir kez aydınlattı,gözleri bir kez açıldı ve yıldızları izlediler ama sonra mantık geldi,dünyanın alaycılığı geldi,yüreksizlik geldi,sözde başarızlıklar geldi,yorgunluk ve hayal kırıklığı geldi böylece kendilerini yeniden kaybettiler,yeniden kör oldular.
inancına yeniden kavuşmayı kendisi zorlaştırdı.korkarım, burnunun ucundan geçsek bile bizi göremeyecek,tanımayacaktır.kör oldu çünkü. pişmanlık tek başına işe yaramaz,af pişmanlıkla satın alınamaz.
niçin bir yandan ölülerin anlatılmaz bir mutluluk içinde yattıklarını ileri sürer,bir yandan da ölenler söz konusu olunca avunma nedir bilmeyiz?
hakikat, zihnin gâyeli yürüyüşü içerisinde ortaya koyduğu terkiptir
dilinde pişmanlığın kekre tadı olmaksızın her şeyin daha iyiye gidebileceğine dair ümidini korumak. telaşa kapılmaksızın daha güzel zamanları bekleyebilmek. sabır bir bekleme sanatı.
odaklanılmış bir yoğunlukla kaybolup gidebilmek. yaşamaya cesaret etmek.
sabır, dirençli ve cesur insanların süsüdür.
kader bizimdir,hayat bizimdir, bize sunduğu vaat ona cesurca katılıp katılmayacağımızda saklıdır. bu vahşi ormanda yolumuzu yitirmek pahasına, yürümeye talip miyiz ?
Yolda kendi uçurumlarımızla karşılaşmaktan, kendimize rastlamaktan korkuyor muyuz?
Sayfa 51
konuşurlar,isterler, susarlar
dinlememişseniz nice yıl kalbinizi
ev meslek iş para geçim diyerek,
düşünün şimdi bir de
başını eğmiş kalbiyle söyleşen bir kişi olduğunuzu
kara kara düşünüyorum,ya artık bir kere daha duyamazsam kendimi ?