H. İbrahim Türkdoğan Gönderileri
H. İbrahim Türkdoğan kitaplarını, H. İbrahim Türkdoğan sözleri ve alıntılarını, H. İbrahim Türkdoğan yazarlarını, H. İbrahim Türkdoğan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Stirner'in vurgulamak istediği saltık ve kutsal bir Ben değil, varoluşa dogmatik ve kutsal bir anlam yükleyip onu yücelten bir Ben de değildir. Stirner'in Ben'i kendini sürekli tüketen bir Ben'dir. Herhangi bir düşünceyi kendine efendi edinmeksizin Biricikliğini kendi geçici istemlerine göre tüketen bir Ben. Stirner'e göre her düşünce tüketilmek için üretilir, putlaştırılmak için değil.
Sayfa 63Kitabı okudu
Mackay, Stirner'in felsefesini anlayabilecek ve analizleyebilecek bir düşünsel yapıya sahip olamadığından, Stirner'i "Bireyci Anarşizm" denilen bilimsel-dogmatik bir tekkeye sığdırmaya çalışmak gibi çalışmalarından dolayı Stirner'e zarar vermiştir. Sonuç olarak, meselesini Hiç'e bırakan bir filozofu anarşizm gibi ideolojik yapılara indirgemek, doğrusu, çok komik.
Sayfa 62Kitabı okudu
Şöyleki: Anarşizm genel olarak sadece göreceli bir fikir olan adaletten yanadır hatta hakkın yerini bulması için koşul olarak görülen bir sözleşmeyi benimser. Stirner ise ne bir sözleşmeden yanadır ne de hak- hukukla ilgilenir. Hatta hak ya da haksızlık gibi düşünceleri tanımaz bile. “Ben sadece özgür cesaretimle yapmadığım şeyde hak sahibi değilim; demek ki Ben, yapmakta kendimi hak sahibi görmediğim şeyde hak sahibi değilim. Benim için neyin hak olduğuna Ben karar veririm; Benden öte hak yoktur. Bana uyuyorsa, haktır. [...] Egoist hak işte budur." Öyle anlaşılıyor ki Stirner başkasına hak tanımıyor: Bence haklı olan "başkalarına göre haklı olmayabilir; bu onların sorunudur, benim değil: dilerlerse karşı çıkabilirler." Stirner'e göre her edim salt egoist bir iradeye dayanır. Kimi anarşistlerin hararetle vurguladıkları güçlerin harmonisi gibi bir düşünce Stirner'in umurunda bile değil.
Sayfa 60Kitabı okudu
Stirner "dünyaya sığmayacak ve dolayısıyla açlıktan ölecek kadar biricikti; o, politik bir önder değildi, sadece iç dünyasında bir asiydi, çünkü onu insanlarla birleştirecek ortak bir dil bile yoktu."
Sayfa 54Kitabı okudu
Henüz pedagojileşmeyen ve terbiye edilmeyen çocuk vicdan özgürlüğünden ve bu özgürlüğün tahakkümünden uzak kalır. Çocuk ergine oranla (bedensel açıdan) zayıftır ve bunun neticesinde dış baskıları içselleştirmek zorunda kalır. Henüz terbiye, tin, Tanrı ve düşünce tuzağından uzak olan çocuk daha sonra, erginleştiğinde, terbiyeden, Tanrı'dan ve düşünce tuzaklarından korkmayabilir ama vicdanından korkacaktır. Çünkü vicdan terbiyenin, Tanrı'nın ve düşünce tuzağının toplamıdır. Ergin, yani büyümüş-olan-çocuk, babasının sopasından arınmış olabilir ama vicdandan kolay kolay arınamayacaktır. Vicdan tüm fantazmaların mekânıdır, bütünselleşmiş en son Tanrı'dır.
Sayfa 39Kitabı okudu