Her şey biraz öyledir: açtık ve solduk
Yapraklarımızın yontulmamış topaz renginde
Çocukla gülün, gülle geçmişin
Karışık tenimizde sesi
Koyu kırmızı sesi
Her şey biraz öyledir: açtık ve solduk.
Belki sonra unuttuk, mevsimler de değiştirmedi yılanı
Yılan değişse bile
Durdu bir helezon gibi gömleği
Sırtı yontulmamış topaz renginde.
Dalgınız şimdi
İçinde yağmurlar yağmurlar...
Yılan, yılan yüze gülen zehirli yılan..!
Sayfa 32
Küçümsemek içinize oturmuş
Bir yılan zehri her sözünüzde.
Yalnızlık dünyayı doldurmuş. Sevmek, bir insanı sevmekle başlar her şey.
Sayfa 25
Bir gözsüz akrep ve ayaksız bir yılan gibi haşerata mağlup olan insana, bir küçük kurttan ipeği giydiren ve zehirli bir böcekten balı yediren; onun iktidarı değil, belki onun zaafının semeresi olan teshir-i Rabbanî ve ikram-ı Rahmanîdir.
rnkKitabı okudu
"İnsan evlat acısını, yılan kuyruk acısını unutamaz dünyada!"
Sayfa 46
Nasıl da gülüncüz tutkularımızla, kinlerimizle ve sevgilerimizle! Kimileyin oturup karşımda yürüyüp giden bir sürü insana bakıyorum; uzaktaymışım, çok uzaktaymışım gibi geliyor ve ben bakıyorum.
Sayfa 37Kitabı okudu
“Tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır lafı kesinlikle yalan. Ya sen yılan değilsin ya da tatlı dilden anlamıyorsun.”
“Beni tanımadın mı hâlâ?”
Yaz, aklım, yaz defterine, yaz şunu:
Güler yüzlü, hep güler yüzlü bir insan
Zehirli bir yılan da olabilir.
O seni anlarsa değil,sen onu anlarsan bir şeyler olacak.
"İnsan kendini çölde yalnız hissediyor!"
"İnsanların arasındayken de yalnızdır insan,"dedi yılan.
"Ben yılanı deliğinden çıkarmak için
Dil Dökmem.Deliği tıkarım yılan çıkmak
İçin yalvarır. Tatlı dil bitti bütün yılanlar kalsın delikte..."