Elif Koçak
@111ebis
30 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
... Gerçi çocuklar gerçekten kime emanet edilebilirdi? Her nesil, bir öncekinin yaraları, hüsranları ve yetersizlikleriyle malul, birtakım kırık dökük şeyleri devralıyor, çoğu zaman bunları biraz daha kırıp aşındırıp, bir sonrakine miras bırakıyordu.
İletişim YayınlarıKitabı okudu
Bir şeyi beklerken, onun gelişini hızlandıracak bir şey yapamıyorsa insan, o zaman oyalanır. Vakit geçirir, sonra da sevinir beklenenle aramdaki mesafe azalmış diye. Ben bir şey beklemiyorum ama oyalanıyorum.
... Çok güzel oyalıyorum kendimi ama "ne" ile aramdaki mesafe kapansın diye yapıyorum bunu bilmiyorum. Hiçbir şey beklemiyorum çünkü hiçbir yere gitmiyorum. Kendim ölene kadar vakit mi öldürüyorum? Yeterince vakit öldürürsem bana ölümü getirecek vakit kalmaz belki. Zincirlikuyu'dan silerler "Her canlı ölümü tadacaktır," yazısını. "Her canlının ölümü tatmasına yetecek kadar vaktimiz kalmadı elimizde, canlılardan önce vakti öldürdünüz zira. Çevreye verdiğimiz rahatsızlıklardan dolayı özür dileriz. Yeni güncellemelerden haberdar olmak istiyorsanız lütfen mail sitemize üye olunuz," yazar belediye. İşlemeyen, 1998'den kalma, midi'li bir web sayfasına yönlendiriliriz.
Ne mutlu ev kadınıyım diyene.
Sayfa 63 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
... Hayat işte buradaydı, tam şu andı. Dünkü öfkesinden, bezginliğinden, umutsuzluğundan eser yoktu. Halbuki sıcak aynı sıcak, şehir aynı şehirdi. (Kendisi aynı Gülendam mıydı?) (Kendisi aynı Gülendam'dı.) Bu ruh haline tutunmayı bilse, istediği an bu coşkuyu çağırıp, küçük çocuklara yaptıkları gibi, zihninde kendini kucaklayıp havaya fırlattıktan sonra tekrar yakalamayı becerebilse...
Sayfa 24Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Şeref amca gülümsüyor muydu ipte sallanırken?"
Sayfa 10 - Müptela
