113.Sone
Ömrümüz kısacıktır: biz o yüzden hayranız
Önümüze eskidir diye serdiklerine;
Tam gönlümüze göre yaratılmış sanırız
Dillere destan olmuş gibi görmek yerine.
113.Sone
Senden ayrı düşeli, ben aklımla görürüm:
Bana göstersin diye yöneldiğim yerleri
El yordamından medet umarım, yarı körüm;
Gözüm görür gibidir, ama sönmüştür feri.
Bu göz, gönlüme hiçbir gerçek iz göstermiyor,
Ne kendi gördüğü kuş, ne çiçek, ne bir varlık;
Türlü görüntülerden akla hiç pay vermiyor,
Ama bir iz tutmaya gücü yetmiyor artık.
Görse bile en kaba, ya da en ince yüzü,
En çarpık yaratığı, en çok sevgi vereni,
Dağları ve denizi, geceyi ve gündüzü,
Kargayı ve kumruyu, hepsinde bulur seni.
Başka şey sığmaz, dolmuş seninle tıklım tıklım,
Gözümü sahte yapar gerçeği gören aklım.
Sayfa 113 - kültür yayınları
113. SONE
Senden ayrıldığımdan beri gözüm aklımda;
Hareket ederken bana yön veren organ,
Yarım yapıyor görevini, yarı kör aslında;
Görünüşte görüyor, ama işe yaramıyor şu an.
İster kuş, ister çiçek, ne görürse görsün,
Artık hiçbirinin biçimini yüreğe iletemiyor;
Akla birşey düşmüyor anlık izlenimlerinden gözün; Ne de, gördüğünü kaçırmamaya gücü yetiyor.
Güzeller güzeli de olsa gördüğü, çirkinler çirkini de,
Dünyanın en kaba şeyini de görse, en hoşunu da,
Dağ da görmüş olsa, deniz de, gece de, gündüz de,
Kuzgun da olsa, kumru da sana benzetiyor anında.
Seninle dolup taşınca, aklım başka şey almıyor,
Kendi dosdoğru olsa da, gözümü güvenilmez kılıyor.
Sayfa 117Kitabı okudu
Sone 113
Senden ayrı düşeli, ben aklımla görürüm:
Bana göstersin diye yöneldiğim yerleri
El yordamından medet umarım, yarı körüm;
Gözüm görür gibidir, ama sönmüştür feri.
Bu göz, gönlüme hiçbir gerçek iz göstermiyor,
Ne kendi gördüğü kuş, ne çiçek, ne bir varlık;
Türlü görüntülerden akla hiç pay vermiyor,
Ama bir iz tutmağa gücü yetmiyor artık.
Görse bile en kaba, ya da en ince yüzü,
En çarpık yaratığı, en çok sevgi vereni,
Dağları ve denizi, geceyi ve gündüzü,
Kargayı ve kumruyu, hepsinde bulur seni.
Başka şey sığmaz, dolmuş seninle tıklım tıklım,
Gözümü sahte yapar gerçeği gören aklım.
Sayfa 267 - Cem Yayınevi, Eylül 1993Kitabı okudu
113.Sone
"Senden ayrı düşeli, ben aklımla görürüm:
Bana göstersin diye yöneldiğim yerleri
El yordamından medet umarım, yarı körüm;
Gözüm görür gibidir, ama sönmüştür feri."
Sayfa 113 - Kültür Yayınları
113. SONE
Gözüm kaldı aklımda senden ayrıldığımdan beri;
Ve o kısım ki yönetir nereye gideceğimi,
Bıraktı görevini ve oldu yarı kör gibi
Görüyor görünüşte lakin gerçekte değil kendinde.
Zira göndermiyor gözüm hiçbir şekil kalbime
Ne kuş ve çiçek ne de takılan bir şekil önüne;
Bu hızlı geçen görüntülerden aklımın olmaz haberi
Ne de saklar gözün görüşü yakaladığı bir şeyi;
Zira görse en kaba yahut en zarif görüntüyü,
En çarpılmış yaratığı ya da tatlı çehreyi,
Dağı ya da denizi, gündüzü yahut geceyi,
Kargayı ya da güvercini, sana dönüştürür hepsini.
Senin ile dopdolu, başka bir şey gelmez onun elinden,
En büyük gerçekle yüklü aklım yalancı eder gözümü bu sebepten.
Sayfa 125Kitabı okudu
Sone 113
Senden ayrı düşeli, ben aklımla görürüm:
Bana göstersin diye yöneldiğim yerleri
El yordamından medet umarım, yarı körüm;
Gözüm görür gibidir, ama sönmüştür feri.
Bu göz, gönlüme hiçbir gerçek iz göstermiyor,
Ne kendi gördüğü kuş, ne çiçek, ne bir varlık;
Türlü görüntülerden akla hiç pay vermiyor,
Ama bir iz tutmağa gücü yetmiyor artık.
Görse bile en kaba, ya da en ince yüzü,
En çarpık yaratığı, en çok sevgi vereni,
Dağları ve denizi, geceyi ve gündüzü,
Kargayı ve kumruyu, hepsinde bulur seni.
Başka şey sığmaz, dolmuş seninle tıklım tıklım,
Gözümü sahte yapar gerçeği gören aklım.