Büşra
@1busrakkk
Her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği..
Öğretmen
19 Mayıs
40 okur puanı
Eylül 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Çürüyen ruhların kurtarıcısı veya kefareti değildim. Kendi ruhumun bir köşeciğini bile kurtaramamıştım.
…kül olana kadar yanarım ve çevremi de yakarım diye düşünmüştüm. Sonra doğarım tekrar, hem doğmasam ne çıkar?
Sabah olması, kar yağması, güneş açması, bir yerlerde içli bir şarkı çalması için.
Neler almalıyım yanıma?
Okur Takip Önerileri
Belki bir kedi almalıyız. Hatta sokakta bulmalıyız. Adını Gambaz koymalıyız. Olanca gamımızı, kederimizi, kediye yüklemeliyiz. Kedi gamımızı kederimizi alıp gitmeli. Biz kedisiz kitapsız gamsız kedersiz kalmalıyız. Çırılçıplak, acısız, sevgisiz, yanık otlar gibi, çürümüş, kuru, kof ağaç gövdeleri gibi öylece kalmalıyız.
Dökülen hayatımız, karşımda duran aynanın çerçevesine benziyordu. Hayatımız alçıdan yapılmış, üstüne altın yaldız sürülmüştü. Altın döküldükçe aslımız meydana çıkıyordu.
“İlle ölünecekse beraber ölürüz” dedi.
Hayatımda duyduğum en güzel cümleydi. Hayatımda gelmiş geçmiş her şeyden daha güzeldi.
Benim hayatım da aşağıya inen bir merdivendi. Bodrumu çoktan geçmiştim, arzın merkezine seyahat ediyordum.
Pişmanlık ve geçip giden yıllarımız, yokluğa karışan ömrümüz düşüncesi karanlık bulutlar gibi gelip göğsüme oturdu.
Mağdur olmak cesur olmaktan çok daha kolaydı. İnsan cesareti seçemezse kurban olmayı kendiliğinden seçmiş oluyordu.
Ben hala her günü yarını olmayan bir gün gibi yaşıyordum. Kaç günlük yarınım kaldığını bile tahmin edemiyordum.
Benim sırça dünyam oldum olası tuzla buzdu.
Birini bir zamanlar sevmiş olmak insanın içinde iz bırakıyordu.
Her şey geçip gidiyor.
Bu zamana kadar yaşadığım, soğuk bir cehennemi andıran sözde “insan” dünyasında tek gerçek şey bu.
Her şey geçip gidiyor.
