Sen
Engin şefkatinde, nihayetsiz merhametinde hayat bulduğum.
Gülüşünde kaybolduğum.
Zarafetin, nezaketin eteklerinden döküldüğü…
Gözlerinde yok olduğum.
Sen
Gönlümün sekineti, huzur memba’ım.
Baktığımda durulduğum,düştüğümde tutunduğum.
Hira’dan koşup yanında soluk bulduğum.
Haticevâri, yufka yürekli, sadakat timsali…
Sen
Rabbimin biricik hediyesi, emaneti,
Ab-ı hayat çeşmesi.
Güneş gibi sıcak, ışık ışıl,
Nebatatın baş kaldırıp yüz gösterdiği…
Allah’ın kendisine şah damarından daha yakın olduğuna inanan bir varlık asla koyu bir değersizlik hissine mağlup olmayacaktır. Kimsesi yoksa da Allah’ı vardır.
“İnanmış bir insan, kendini asla kökten bir şekilde, mutlak bir şekilde değersiz hissetmez ve mutlak bir şekilde yalnız hissetmez. Çünkü o Allahın yeryüzündeki halifesidir. O Allahın üzerine vurduğu gölgedir.”