"Başını, lavabonun kenarına dayadı, birden ağlamaya başladı. Ağladı ağladı, sonunda gözyaşlarının sıcaklığı ve hızı başlangıcı zaten belirsiz olan ağlama nöbetinin nedenini unutturdu. Ondan sonra anılar birer birer su yüzüne çıkmaya başladı. Yorgunluğun ve yalnızlığın bile suda kolay eriyen maddeler olduğu anlaşıldı."
~Parfümün Dansı~TOM ROBBINS