Cennetin Doğusu John Steinbeck

Konu Hamilton ve trak aileleri üzerinde dönüyor...Steinbeck kendi ailesinden esinlenerek yazmış bu romanı, Samuel Hamilton yazarın dedesiymiş.Olaylar Californiya'nın salinas vadisinde geçiyor...Birbirinden farklı iki kardeş.İyi ve kötü ..Habil ve Kabil örneği verilmiş....nobel ödülünü hak etmiş bir eser.

Okuduktan sonra etkisinden uzun süre çıkamadım. İnanılmaz etkileyici bir hikaye ve betimleme... Steinbeck, bir röportajında bundan önce yazdığı tüm eserlerin bunun hazırlığı olduğunu, tüm tecrübesinin bu kitapta olduğunu söylemişti.
"Size bir şey söyleyeyim mi? Bu romanı herkesin okumasını ve beğenmesini müthiş istiyorum. Okumazlar, beğenmezlerse çok bedbaht olacağım."
Büyük yazarın içi rahat olabilir. Herkes okudu ve çok beğendi.

Karışık duygular ile okuduğum bir kitaptı. Hem ileride ne olacağını merak ettim, hem de bitmesin istedim bu yüzden azar azar okudum. Klasik kategorisine düşen ama hiç te o ağırlığı taşımayan, okuyucuyu sıkmayan bir eser. Habil ile Kabil'in hikayesinden esinlenmiş yazar. Kabil, yaptığının bedelini, hayatının sonuna kadar Cennetin doğusunda bir yerde yaşayarak ödemelidir.
Asırlardır süren savaşları farklı kuşaklardan ama kardeş olan karakterler üzerinden işlemiş yazar. Ki bu savaşlar aslında insanın içinde yaşanır en çok - iyilik ile kötülük savaşır başta, güzellik ile çirkinlik, doğru ile yalan ve daha bir çoğu ama insan yapabileceğine, kendine inandığında da neyin galip geleceğini belirleyebilir. Çok mesajı ve sorusu var yazarın okurlarına, benim aklıma kazınan ise şu oldu: madem insan özürlü doğabilir, neden bu özür bedeninde değil de, ruhunda olmasın ki? Hani derler ya, herkes aslında iyi doğar diye, acaba gerçekten öyle mi sorusu geliveriyor okuyucunun aklına. Ben çok sevdim Steinbeck'i, diğer kitaplarını da okunacaklar listeme ekleyeceğim. Ve sonuç olarak, bu kitap okunmalı. :)

Çok güzel betimlemeler ile anlatılmış bir durum romanı, tarihin bir noktasını, aile yaşamlarını anlamamızı sağlıyor Amerika da.

"sevgili pat,

bir tahta yontuyordum, üstüne geldin, "neden bana da yapmıyorsun?" dedin.
ne istediğini sordum sana, "bir kutu," dedin sen.
"ne kutusu?"
"içine bir şeyler koymak için."
"ne gibi bir şeyler?"
"neyin varsa," dedin sen.

işte istediğin kutu. neyim varsa, hemen hepsi içinde, ama yine de dolmadı. acı ve heyecan var içinde, iyi ve kötü duygular, karanlık ve aydınlık düşünceler... umut etmenin tadı ve umutsuzluk... yaratmanın o anlatılmaz sevinci var.

hepsinin üstünde de sana olan minnettarlığım ve sevgim var.

ama kutu yine de dolmadı..."

şeklinde, steinbeck' in yakın arkadaşı Pascal Covici'ye şükranlarını sunduğu bir girişle başlıyor roman.
Belki de bu önsöz-bu giriş tüm kitabı özetliyor diyebilirim. Kitap "insan"ı bulmak adına tüm zıtlıklarıyla, zengin karakter kataloğuyla, İncil'den yola çıkarak sorguluyor, araştırıyor.
Konusu kutsal kitaplarda da geçen uzun zaman önceye ait bir efsaneden oluşsa da insanın var olduğu sürece eskimeyeceği bir güncelliğe sahip. Kardeş kıskançlığı, para kazanma hırsı, bastırılmış duygular gibi alt temaları da barındıran güzel bir kitap.
Steinbeck'in "Gazap Üzümleri"nden sonra en iyi sayılabilecek romanı diyebilirim. (677 sayfalık) uzun soluklu bir kitap olmasına rağmen bir o kadar daha anlatsa okurdum sanki.

Kitabı şahsi nedenlerden ötürü ne yazık ki beklediğimden çok uzun bir süre içinde okudum. Kitap'tan biraz Cevdet Bey ve Oğulları tadı almadım dersem yalan olur. Bu eseri çok sevdim ve şiddetle öneririm.

Yazarın baş yapıtıdır, iyi ile kötülerin kavgasını anlatır. Ustaca tasvirler ve Amerika ... Kitap dizi filmi yapılmış aynı zamanda sineması çekilmiştir.

Mükemmel bir kurgu. Özellikle natüralizmin etkisiyle harika doğa tasvirleri. Steinbeck'in en iyi romanlarından biri.